ملخص الجهاز:
"هنوز هم به علت محدودیت آب و در مواردی هم خاک مناسب،زندگی تعداد قابل توجهی از مردم در بسیاری از نقاط کویری و بیابانی مملکت ما از دامداری و چراندن دام دیگران میگذرد زیرا این مردم در آن نقاط و شرایط،امکان اینکه کشاورزی بکنند را ندارند،از دام بطور مستقیم و غیر مستقیم بهره میبرند،برای مثال:از فراوردههای آن به عنوان مواد غذائی استفاده میکنند،از پشم آنها گلیم و شال و جاجیم و غیره میبافند،با فروش تعدادی از دامها دیگر مایحتاج زندگی را تأمین میکنند،با حمل بار توسط شترها قسمتی از نیازمندیهای خود را برطرف میسازند.
از گاو برای کوبیدن خرمن هم استفاده میشد به دو طریق:«حوله بستن»یا«حولهرفتن»و یا کشیدن چرخ خرمن جهت خرد کردن محصولات خشک شده مانند گندم و جو،و امثال اینها: حولهبستن11 در برخی از نقاط ایران از گاو،الاغ و دیگر حیوانات به صورت تکی یا دوتائی و یا دستهجمعی(چند حیوان باهم)به روش حولهبستن یا حولهرفتن حیوانات برای کوبیدن خرمنهای خیلی کوچک که در منطقهء تهران اغلب به آنها لکه12گفته میشود و یا خردکردن قسمتهای کوچکی از یک محصول،استفاده میکردند.
این حیوان در گذشته در حکم موتورسیکلت امروزی در دهات و شاید هم مهمتر از آن بود،زیرا برای موارد گوناگون از آن استفاده میشد و به قول معروف دم دست بود و هر خردهکاری که داشتند به وسیله آن انجام میدادند،از سواری،بارکشی،خرمنکوبی،شخمزدن زمین(در خانوادههائی که امکان تهیه گاو برای آنها وجود نداشت از الاغ استفاده میکردند) آوردن آب از آب انبار،حوض و غیره حمل کود حیوانی به مزرعه، آوردن کاه،گندم،جو،برنج،وش(پنبه با تخم)و دیگر محصولات از صحرا یا مزرعه به منزل و انبار و بردن بذر،لوازم کار و خوراک و غذا و آب و غیره به صحرا همه و همه بیشتر به وسیله الاغ انجام میشد."