ملخص الجهاز:
"با توجه به خصوصیات ذکر شده در فوق، شبکه موجود توزیع گاز ایران خود دارائی است که مستقل از اینکه گاز داشته باشیم یا خیر،میتواند مورد بهرهبرداری قرار گیرد و میتوان از آن برای انتقال و ترانزیت گاز استفاده کرد،هنوز توان بالقوه و ترانزیت گاز استفاده کرد،هنوز توان بالقوه این ساختار ارزشمند،آنطور که باید بالفعل نشده است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) *سوم:مصرف محورهای مصرف در ایران را میتوان به چهار مورد تقسیم کرد: 1-خانگی،تجاری،نیروگاهی و صنعتی 2-پتروشیمیها و مصارف داخلی پالایشگاههای گاز و نفت و خطوط انتقال 3-تزریق به میادین نفتی 4-صادرات عمدهترین مصرف کشور در بخش اول یعنی خانگی،تجاری و صنعتی و نیروگاهی است.
مثلا اینکه شبکه توزیع تا چه حدی باید توسعه یابد،آیا درحالیکه دیگر حاملهای انرژی را هم داریم،باید و لا جرم به فلان روستای دم قله کوه قاف هم گازرسانی کنیم؟آیا صادرات انجام شود و اگر بله تا چه مقدار و به چه کشوری؟آیا تزریق ارجحیت دارد یا مصرف خانگی؟آیا برق حاصل از احراق گاز صادر شود آن هم به پائینتر از قیمت گاز خام یا محصول پتروشیمی(و باز هم پائینتر از قیمت گاز خام!)؟آیا نگران سرمایهگذاری بالادستی باشیم یا نگران مصرف مسرفانه؟سرمایهگذاری در تولید بصرفهتر است یا سرمایهگذاری در بهینهسازی مصرف؟آیا با روسیه اتحادیه تشکیل بدهیم یا خیر؟آیا تشکیل سازمان کشورهای تولید کننده گاز درحالیکه در میدان بین المللی کم اثر هستیم به نفع ماست یا به ضرر ما؟آزادسازی قیمت گاز دفعتا خوب است یا تدریجی؟برنامه خصوصیسازی با قیمتهای واقعی گاز میسر میشود یا محدود میشود؟بااین روند رشد مصرف داخلی چه موقع باید گاز وارد کنیم؟ترانزیت گاز بکنیم یا نه و اگر بله از کجا به کجا؟و بسیاری سؤالهای دیگر."