خلاصة:
هدف این مقاله بررسی تحو لات مدیریت روستایی کشور است.گسترش شهرنشینی و افزایش مشکلات آن مانند اسکان غیررسمی،بیکاری و آلودگی محیط،سکونت در محیطهای روستایی را به عنوان یک گزینه مطلوب مطرح ساخته است.باوجوداین توسعه روستایی پایدار مستلزم وجود مدیریت روستایی نهادمند و کارآمد با ویژگیهایی مانند منابع سازمانی پایدار و مشارکت اجتماعی است.بررسی تحو لات مدیریت روستایی در ایران نشان میدهد که پس از اصلاحات ارضی در دهه 0431 تا اواخر دهه 0731، نهادینگی و پایداری در مدیریت وجود نداشت و سیاستهای مدیریت روستایی بسیار متغیر بود.تأسیس دهیاریهای خودکفا در روستاها و گسترش سریع آنها از ابتدای دهه 0831 آخرین تحول انجامشده برای ساماندهی مدیریت روستایی است.بااینحال استمرار مشکلات ساختاری مانند کمبود سرمایه انسانی،نظام اداری متمرکز و کمبود منابع مالی پایدار،چالشهایی هستند که درصورت بیتوجهی میتوانند به عنوان موانعی برای مدیریت روستایی کشور عمل کنند.
ملخص الجهاز:
"براساس یافتههای این مطالعه آنچه مدیریت روستایی را تهدید میکند، «فقدان نهادینگی»آن در روستاها و ساختار اداری و اجرایی کشور است که درصورت بیتوجهی به مسایل آن مانند«کمبود سرمایه انسانی»،«تمرکزگرایی دولتی»و «فقدان منابع مالی پایدار»میتواند منجر به عدم توفیق دهیاریها در دستیابی به اهداف خود شده و استمرار آشفتگی مدیریت روستایی را در پی داشته باشد.
باوجوداین نگاهی به تحو لات مدیریت روستایی در کشور نشان میدهد که این نهاد نتوانسته به ثبات لازم برای تحقق وظایف خود دست یابد و با مشکلاتی مانند تغییرات قوانین،ابهام در جایگاه قانونی و وظایف،و کمبود منابع مالی و انسانی مواجه بوده است.
حتی این قانون به وزارت کشاورزی اجازه داده بود که برای آموزش مأمورین مسئول امور ترویج و آبادانی و توسعه صنایع روستایی و عمرانی و اجتماعی،«آموزشگاه ترویج و آبادانی»را در تهران و سایر نقاط کشور تأسیس کند.
این قانون اگرچه اشاره مستقیمی به مدیریت روستایی نداشت، اما وظایف و اختیارات و تکالیف مربوط به وزیر و وزارت تعاون و امور روستاها به وزارتخانه جدید واگذار گردید که ازجمله این وظایف باید به وظایف مندرج در قانون تشکیل انجمن ده و دهبانی مصوب سال 3531 اشاره کرد.
6-فرجام درحال حاضر با تشکیل شوراهای اسلامی روستایی و تأسیس دهیاریها،بخش عمدهای مشکلات کلان مدیریت روستایی که ناشی از نادیده گرفتن مقام اجرایی و تغییرات مداوم ساختاری بوده،به اتمام رسیده است،اما مسایلی باقی میماند که لازم است تا نسبت به حل یا کاهش آنها با استفاده از تجربیات تاریخی شکلگیری مدیریت روستایی در کشور و شناخت ابعاد و جنبههای مثبت و منفی این تجربیات اقدام کرد."