فرهنگ، ادب، آموزش: شمس تبریزی الأدب والفن

"*فرهنگ،ادب،آموزش‌ شمس تبریزی به کوشش:کبری محمودی ابا یزید نفس خود را فربه دید. گفت: از چه فربهی؟ گفت:از چیزی که نتوانی آن را دوا کردن!و آن آن است که‌ خلق می‌آیند تو را سجود می‌کنند،و تو خود را مستحق آن‌ سجود می‌بینی! * شهاب‌[سهروردی‌]را علمش بر عقلش غالب بود. می‌گفتم: -این‌ها از درویشی بیگانه‌اند! چون دانستم که درویشی چیست و ایشان کجایند،اکنون‌ رغبت مجالست فقیهان بیش دارم از این درویشان. آخر درویشی کو؟ * از قاضی شمس الدین،بدان جدا شدم که مرا نمی‌آموخت! چون نمی‌نویسم،در من ماند؛ و هرلحظه مرا روی دگر می‌دهد! به مولانا بود که ظاهر کردم،افزون شد،و کم نشد. * هر که دوست دارم جفا پیش آرم اگر آن را قبول کرد،من... * در حدیث است که دوازده گونه جانورند که اول آدمی‌ بوده‌اند[مانند میمون،خوک،سگ،فیل،گرگ،موش، سوسمار،خرچنگ،لاک‌پشت،روباه،خرس‌وخارپشت‌]. سخن می‌گویی؟ * سخن پیش سخندان گفتن بی‌ادبی است! * حکمت بر سه گونه است: -حکمت گفتار:علمان راست."