ملخص الجهاز:
"(به تصویر صفحه مراجعه شود) تصویر،کلمه،تصویر گفتگو با احمد رضا درویش *برای آغاز مطلب،لطفا بگوئید که موضوع یک فیلمنامه چطور به ذهن شما میرسد؟ -فیلمنامهنویس مثل هر مؤلف خلاق دیگر بخشی از جامعهء پیرامون خود است.
*چگونه این موضوع را با شرایط جامعه وفق میدهید؟ -طبیعی است که جامعهء امروزی برای تطابق با پیچیدگیهای زاده از تمدن و تکنولوژی خواه ناخواه موانعی در سر راه انسان هنرمند قرار میدهد.
اثر هنری برای تولد خود به این محیط امن و خالی از تشویق نیازمند است تا اضطراب هنرمند را که در نفس خویش انتخابکننده است به خلاقیت و آرامش بعد از آن تبدیل کند.
برای به وقوع پیوستن مرحلهء بعد از انتخاب که اتفاقی است به مراتب مقدستر از مرحلهء قبل،سیاستمداران فرهنگی جامعه باید همدلانه هنرمند را یاری دهند تا این مراحل سرانجامی سالم پیدا کرده و ذات خلاقیت تباه نشود.
به روی کاغذ آوردن فیلمنامه به مفهوم حرفهای آن ادبیاتی است که میخواهد به سینما تبدیل شود و یا سینمایی است که مؤلف آن را در ذهن میبیند و سپس آن را به ادبیات تبدیل میکند.
»اینها مراحلی است که به نوعی دست به گریبان مؤلف فیلمنامه هم هست و فیلمنامهنویس بعد از خواندن این گفتهها حس میکند که تجربهشان کرده و هنوز هم در حال تجربهء آنها است.
روی کاغذ آوردن فیلمنامه برای من پایان یک مرحله دشوار و لذتبخش و شروع مرحلهء تازهای از آن در برداشتن وزن از ساختار زبان به سود تصویر است.
فیلمنامه معمولا هنگام عبور ذهن فیلمنامهنویس از مراحل مختلف کشف و شهود با فضا و ریتم خاص خود پیش میرود."