تمامیت ویران توبا خدوری مقدمة ومراجعة

"تمامی این‌ها از یک واگذاری به زمان و خاطره خبر می‌دهند که هنوز به شکلی عذاب‌آور بی‌مکان هستند؛پی‌ریزی شده در سطوح وسیع با پوشش‌های موم‌ اندود. گاهی،اشیائی که هنرمند نقاش می‌کند به نظر می‌رسد به‌طور هم‌زمان هم شناورند و هم در بیابان‌های شیری‌رنگ مواج‌شان پس می‌نشینند و سایه‌های‌ غیر واقعی یا پرسپکتیوهایی هک تعمدا از قوانین طبیعت سرپیچی می‌کنند،را آشکار می‌سازند. اما به جای دگرگونی به خرابه‌های فیزیکی چنان‌ به نظر می‌رسد که دارد محو می‌شود. com به نظر می‌رسد به جای شکل‌گیری در میان تصاویر خود دربردارنده سلسله کوه‌ها،صخره‌ها و باران است. در اثر بدون عنوان(صخره)متعلق به سال 2002 یک برج از صخره‌ها در فضائی خلاء مانند معلق می‌شود؛درحالی‌که این ناحیه ناپایدار در حالی خلق می‌شود که هیچ‌گونه احساسی‌ از محدودیت به وسیله کمپوزیسیون اعمال نمی‌کند. صخره‌هایی رها شده،برگرد کار مرز مدوری ایجاد می‌کنند که حکم عایقی دارد و حوادثش را در پنداره‌ای از بی‌کرانی پیش روی‌ مخاطب می‌گذارد."