خلاصة:
هدف مطالعه حاضر بررسی ویژگی های روانسنجی (پایایی و روایی سازه) مقیاس عدالت سازمانی 20 ماده ای کالکوئیت (2001) بود. در این پژوهش 355 نفر از کارکنان ستادی دیپلم به بالای سازمان آب و برق خوزستان به روش تصادفی طبقه ای گزینش شدند. نتایج همسانی درونی کل مقیاس و عامل های چهارگانه استخراج شده همگی در حد قابل قبول بودند. همبستگی بین هر یک از ماده های مقیاس با نمره کل از 23/0 تا 72/0 متغیر و همگی معنی دار بودند. ساختار عاملی اکتشافی با روش چرخش مایل در مقیاس عدالت سازمانی، همانند پرسشنامه اصلی، چهار عامل را به دست داد که روی هم %72/64 واریانس مقیاس تبیین کردند. افزون بر این، کلیه ماده ها به استثنای یک ماده به طور معنی داری روی عامل مربوط به خود بار گذاشتند. تحلیل عامل تاییدی روی 19 ماده باقیمانده نشان داد مدل چهار عاملی با دو اصلاح نسبت به مدل های یک، دو و سه عاملی با داده ها برازش بهتر دارد. ضریب روایی ملاکی همزمان از طریق همبستگی بین هریک از عامل ها با متغیر ملاکی که به لحاظ نظری به آن مربوط بود، معنی دار بودند. به طور اخص، عدالت توزیعی با ابزاری بودن، عدالت رویه ای با تعهد گروهی، عدالت بین فردی با رفتار یاری رسانی و عدالت اطلاعاتی با عزت نفس جمعی همبسته بودند. در مجموع، یافته های حاصل از این پژوهش نشان داد که مقیاس عدالت سازمانی چهار عاملی را می توان برای بررسی و تشخیص نقطه نظرات کارکنان سازمان های دولتی و خصوصی در برقراری و ایجاد عدالت در ابعاد مختلف مورد استفاده قرار داد.
The purpose of the present study was to examine the psychometric properties of the Organizational Justice Scale، developed by Colquitt (2001). This scale administered to a sample working in an industrial company in Khozestan province. The sample consisted of 355 employees selected by stratified random sampling method. The scale measures four dimensions of organizational justice including distributive justice، procedural justice، informational justice، and interpersonal justice. In the present study، validity of the scale was examined in two ways: Confirmatory factor analysis (CFA) and discriminative construct validity. CFA using AMOS، indicated that four-factor model fit with data better than one، two، and three factor models، and all items loaded on their factor، significantly. In addition، each factor was correlated with theoretically relevant variable. Specifically، distributive justice، procedural justice، informational justice، and interpersonal justice had significant correlations with instrumentality، group commitment، helping behavior، and collective esteem، respectively. Results of this study provide evidence supporting the validity of the organizational justice scale and its applicability in Iran.
ملخص الجهاز:
"در مطالعه دوم با بررسی اعتبار ملاکی این مقیاس روی 315 نفر از کارکنان شرکتهای مختلف،نشان دادند که هریک از چهار بعد عدالت سازمانی رفتار یا نگرش مرتبط با کار متفاوتی(شامل قصد ترک شغل،خشنودی شغلی،استرس شغلی و رفتار شهروندی سازمانی فردی)را پیشبینی کرد.
بارهای عاملی مقیاس عدالت سازمانی به ترتیب صعودی(روش مایل کمینه) (به تصویر صفحه مراجعه شود) همان طور که در جدول 2 ملاحظه میشود،عامل اول با واریانس%37/98"عدالت اطلاعاتی"نامگذاری شد و بالاترین واریانسرا در تبیین مقیاس برعهده دارد(مادههای 16 تا 20)؛واریانس مشترک آن%58/68 و بارهای عاملی پرسشهای این عامل از 53%تا 82%در نوسان است.
نتایج مندرج در جدول 5 نشان میدهند،که همبستگی بین مقیاس عدالت توزیعی و مقیاس ابزاری بودن(1%و < P 32%- r ،بین مقیاس عدالت رویهای و تعهد گروهی(1%< p ،25%- R ،بین مقیاس عدالت بین فردی و رفتار یاری رسانی(1%< P ،273%- r )و بین مقیاس عدالت اطلاعاتی و عزت نفس جمعی(01%< p ،304%- r میباشد که این ضرایب بیانگر روایی ملاکی همزمان مقیاس است.
علاوه براین نتایج مطالعه حاضر همسان با نتایج مطالعات کالکوئیت(2001)و استریچر و همکاران(2008)نشان داد که عدالت سازمانی از چهار بعد مجزا و مستقل شامل عدالت توزیعی،عدالت رویهای،عدالت اطلاعاتی و عدالت بین فردی تشکیل شده است.
با وجود اینکه مقیاس عدالت سازمانی مورد بحث،در پژوهش حاضر از پایایی و روایی بالایی برخوردار است و ضرایب به دست آمده با نتایج حاصل از مطالعات کالکوئیت(2001)و استریچر و همکاران(2008)مشابهت بسیار زیادی دارد،اما یک محدودیت جدی برای این مطالعه وجود دارد که شایسته توجه است."