ملخص الجهاز:
"3 به یک تعبیر،آگاهی و خودآگاهی انسان در این مقطع به آسانی به ادبیات موسوم به«پایان قرن»در واقع به گونهای بازگویندهء تشویق و انتقاد نسبت به زمان از دست رفته، کوشش برای تصحیح خطاها،بازگشت به خویشتن، تعریف دوبارهء معنای زندگی و سرگشتگی بوده است.
6 ادبیات موسوم به پایان قرن( )در واقع به نوعی بازگوکنندهء تشویش و انتقاد نسبت به زمان از دست رفته،کوشش برای تصحیح خطاها،بازگشت به خویشتن،تعریف دوبارهء معنای زندگی و ترسیم افقهای جدید برای رهانیدن انسان از وادی بیهودگی و سرگشتگی بوده است.
تجربهء این قرن برای انسان به اندازهء آگاهی نادرست و ساختگی،که از رهگذر اندیشهء علمی و فلسفهء تحصلی علم به دست آمده،مایهء اصلی سقوط فرهنگی جوامع مدرن است که به گفتهء«تئودور آدورنو»بشریت را به نوعی«بربریت جدید»کشانده و منجر به از خود بیگانگی انسان گردیده است.
رهایی از این وضع،که تنها حکومتهای خودکامه از آن بهره میگیرند،فقط با انقلاب درونی انسان برای رسیدن به خودآگاهی میسر است.
انسان دوران فرا مدرن دیگر ضرورتی برای اندیشیدن احساس نمیکند،چون،تنها کافی است اراده کند و همهء اطلاعات از زمین و زمان زیر انگشتان او در صفحهء جادویی در جلوی دیدگانش ظاهر شود.
به نظر ما،رهایی از این وضع،که تنها حکومتهای خودکامه از آن بهره میگیرند،فقط با انقلاب درونی انسان برای رسیدن به خودآگاهی میسر است.
این فرآیند نه از طریق الهام عینی یا احساس قلبی به دست میآید و نه از مسیر اشراق درونی،بلکه تنها در تعامل با محیط اجتماعی و انسانی است که فرد به کشف خود و استعدادهای درونیاش نایل میگردد."