خلاصة:
شاهنامه یک اثر بزرگ ادبی حماسی است که شاعر والامقام ایرانی، فردوسی پاکزاد آن را بهفرهنگ و تاریخ ایرانیان هدیه داده است. از طرف دیگر، هومر شاعر بزرگ یونانی با خلق دو اثر حماسیبه نام ایلیاد و ادیسه فرهنگ و ادبیات اروپایی را جاودانه کرده است. ایلیاد و ادیسه برای مردم اروپا همان اهمیت و ارجی را دارند که شاهنامة فردوسی برای ما ایرانیان. نگارنده در این تحقیق در نظر دارد با مطالعة این سه اثر حماسی، مقام و شخصیت زنان برجستة
ملخص الجهاز:
"در ازدواج درونگروهی عامل پایداری قدرت است و در ازدواج برونگروهی نقش مؤثری در جذب، دفع و حذف قدرت دارد کشمکش بین حق و ناحق بر سر زن بروز میکند؛ در صورتی که سرتاسر شاهنامه، اختلاف و نبردی بر سر زن به وجود نمیآید بقیة مطلب در وبگاه نشریه نادیده نمیگیرد و تأثیر زنان را در دگرگونیهای اجتماعی و سیاسی آشکار میسازد.
(ایلیاد، ۱۳۴۹: ۲۱۵) در ایلیاد تصویر و شخصیت هلن نیز در پرتو رابطة او با دو پهلوان، هکتور و پاریس، دیده میشود.
صحنة نخستین این درخواست هلن از پاریس همان زمان است که آفرودیت، پاریس جوان را به وسیلة یک ابر به سلامت از میدان به در میبرد و او را که به قدرت معجزه آراسته و عطرآگین شده است، در بستر عروسیاش قرار میدهد.
هومر شخصیت هلن را در ادیسه باز به تصویر میکشد؛ زمانی که تلماخوس، پسر جوان او دوسئوس، خانة خود را در اسپارت ترک میگوید و از منلائوس هدیهای دریافت میکند.
هلن نیز به گونهای غیرمنتظره هدیهای به او میدهد و آن جامهای زنانه است که خود دوخته است و این یادبود را باید در روز ازدواج به همسرش هدیه دهد.
البته درست نیست که به خاطر توجه به زنان تصور شود که این منظومه توسط زنی نوشته شده است.
اما نکتة کاملا آشکار این است که هومر در هر دو منظومة خود هیجانانگیزترین تصاویر را تحت تأثیر وجود زنان کامل کرده است."