خلاصة:
هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط هوش هیجانی و هوش متعارف با سلامت روان و پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام است. از اینرو 200 دانشجوی دختر و 220 پسر انتخاب شدند. در این پژوهش سنجش هوش هیجانی آزمودنیها، از پرسشنامه هوش هیجانی شرینگ استفاده شد؛ و برای سنجیدن هوش متعارف از آزمون هوش وکسلر برای بزرگسالان و به منظور سنجیدن سلامت روان از (60)GHQ استفاده شده است. برای تحلیل دادهها از روشهای آماری تحلیل واریانس، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام و تحلیل مسیر استفاده شده است و همچنین برای مقایسهی میانگینها از آزمون T برای گروههای مستقل استفاده گردیده است. یافتهها حکایت از این دارند که هوش هیجانی ارتباط معناداری با سلامت روان و پیشرفت تحصیلی دارد؛ و همچنین بین هوش متعارف و پیشرفت تحصیلی ارتباط معناداری وجود دارد، اما بین هوش متعارف و هوش هیجانی ارتباط معناداری وجود ندارد. و در ارتباط با نقش سلامت روان بین هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی یافتهها حکایت از نقش واسطهای سلامت روان را در این میان دارند. و در نهایت هیچ تفاوت معنیداری میان دانشجویان دختر و پسر در هیچ کدام از متغیرها مشاهده نگردید.
ملخص الجهاز:
"هوش هیجانی شکلی از هوش اجتماعی 2 است که پیشبینی کنندهی مناسبی برای کارآمدی در حیطههای خاصی نظیر عملکرد شغلی و تحصیلی میباشد (سالوی 3 ، مایر 4 ، 1990، گلمن 5 ، 1995) که توانایی کنترل احساسات و هیجانات خویشتن و دیگران، تمایز میان آنها و استفاده از این اطلاعات برای هدایت تفکر و نحوه عمل فرد را در بر میگیرد.
فرضیات پژوهش حاضر نیز به دنبال پاسخ به این سؤال است که آیا رابطهی میان هوش هیجانی، هوش متعارف با سلامت روان و پیشرفت تحصیلی دانشجویان وجود دارد؟ بنابراین در پژوهش حاضر سؤالهای زیر مورد بررسی و آزمون قرار میگیرند: 1- آیا بین هوش هیجانی، هوش متعارف، سلامت روان و پیشرفت تحصیلی رابطهای وجود دارد؟ 2- نقش هر کدام از متغیرهای پیشبین در تبیین پیشرفت تحصیلی چقدر است؟ 3- آیا سلامت روان میتواند نقش واسطهای را در ارتباط با متغیرها داشته باشد؟ پیشنه تحقیق پیشینه بحث هوش هیجانی را میتوان در ایده های وکسلر به هنگام تبیین جنبه های غیرشناختی هوش عمومی جست و جو کرد.
به طور کلی در راستای موارد ذکر شده بالا به نظر می رسد هرگونه اقدام و اهتمام جهت ارتقاء مهارت های هیجانی با تاکید بر دو مقوله زیر می تواند بر میزان کیفیت بخشی و افزایش اثربخشی آموزش و تدریس در نظام آموزش دانشگاهی مؤثر باشد: - مفهوم هوش هیجانی برای معلمان تفهیم گردد و در این زمینه برنامه های آموزشی لازم به منظور توانمندسازی آنها مد نظر قرار گیرد."