ملخص الجهاز:
"تحلیل ژان فرانسوا لیوتار از امر والا سمیه رشوند (کارشناس ارشد فلسفه هنر) چکیده {IBآثار و نوشتههای لیوتار طیف وسیعی را در برمیگیرد،چنان که میتوان گفت به واسطهی این آثار در زمرهی فیلسوفان انتقادی پست مدرن قرار میگیرد.
او در ضمیمهی کتاب وضعیت پست مدرن با عنوان«پست مدرن چیست؟» مینویسد که نقاش و رماننویس باید قواعد پیشین هنر نقاشی و ادبیات داستانی را زیر سؤال ببرند تا به صورت حامیان چیزهای موجود درنیایند،چرا که وی اذعان دارد: «مسئلهی زیباییشناسی مدرن این نیست که چه چیزی زیباست؟بلکه این است که چه چیزی را میتوان هنر نامید؟»17به همین دلیل است که او،ایدهی امر والا را برای تبیین نظریات خود دربارهی هنر مدرن و پست مدرن به کار میگیرد.
»20 از دیدگاه لیوتار دو نوع هنر آوانگارد نیز در اینجا مطرح میشود:«از یک سو هنر مدرن(شامل اکسپرسیونیسم انتزاعی،آثار مالویچ و پروست)و از سوی دیگر هنر پست مدرن(مانند آثار براک،پیکاسو،دوشان و جویس،زیباییشناسی مدرن،اگر چه نوع نوستالژیک آن، زیباییشناسی امر والاست و اجازه میدهد امر نمایشناپذیر در پیوند با احساس از دستدادن قرار بگیرد و فرم آن به بیننده یا خواننده احساس لذت و تسلیبخشی دهد.
تعریف لیوتار از زیباییشناسی پست مدرن در اینجا روشن میشود:«پست مدرن آن چیزی است که در گسترهی مدرن امر نمایش ناپذیر را در خود نمایشگری ظاهر میکند،از ایجاد آرامش ناشی از شکلهای صحیح و معقول و نیز اجماع سلیقهای که زمینه را برای ایجاد تجربهای جمعی از نوستالژی امر ناممکن مهیا میکند، دوری میکند و به جستوجوی امور نمایشناپذیر جدید برمیآید؛نه برای این که از آنها لذت ببرد بلکه بدان سبب که به طریق بهتری احساس وجود چیزی نمایش- ناپذیر را ایجاد کند."