خلاصة:
در این مقاله به بررسی اثر اشتغال در بخش صادراتی بر روی رشد شهرها در ایران، با استفاده از نظریه رشد مبتنی بر صادرات پرداخته شده است. بر اساس نظریه رشد مبتنی بر صادرات، رشد اشتغال در شهرها تابعی از میزان اشتغال در بخش هایی است که محصولات خود را به منظور صادرات تولید می کنند. برای این منظور مطالعه ای به صورت مقطع عرضی روی حدود130 مورد از شهرستان های کشور انجام شده است تا اثر افزایش اشتغال در بخش صادراتی، روی اشتغال محلی و کل، آزمون شود. برای تفکیک اشتغال در بخش های محلی و صادراتی از نسبت مکانی استفاده شده است. نتایج حاصل از محاسبه نسبت مکانی نشان می دهد که ترکیب و تعداد فعالیت های صادراتی در شهرستان ها با یکدیگر متفاوت است. از طرف دیگر نتایج حاصل از برآورد مدل نیز افزایش اشتغال در بخش صادراتی اثر مثبت و معنی داری روی اشتغال محلی و اشتغال کل در شهرستان های کشور دارد و تغییرات اشتغال در بخش صادراتی می تواند بخشی از تغییرات اشتغال محلی و کل را در شهرستان ها توضیح دهد. البته باید توجه داشت که افزایش اشتغال در بخش صادراتی تنها عاملی نیست که روی افزایش اشتغال در شهرستان های کشور تاثیر دارد. سایر متغیرها در این مقاله مورد بررسی قرار نگرفته است.
Applying Export Base Approach، the effect of export base employment on the growth of urban areas is investigated in this paper. According to export base theory، export base employment is the main determinant of local and total employment. The number of employment in export base sector is determined by applying Location Quotient (LQ). Results indicate that the number and combination of export base sector are different in urban areas. On the other hand، the regression of local employment on export base employment show that increase in export base employment has a positive and significant effect on local and total employment. However it should be kept in mind that export base employment is not the only variable that effect local and total employment in urban areas. Other variables are not investigated in this paper.
ملخص الجهاز:
"نتایج این مقاله همچنین نشان میدهد که نظریه رشد مبتنی بر صادرات نمیتواند مبنای مفیدی برای توضیح رشد شهرها ارائه کند،به این دلیل که از یک طرف طبقهبندی فعالیتهای شهری بر مبنای بخشهای پایه و غیر پایه نه تنها در بلندمدت، بلکه در کوتاهمدت نیز به دلیل تغییر کارایی در فعالیتهای مختلف شهری پایدار نیست و از طرف دیگر دیدگاه رشد مبتنی بر صادرات عوامل بخش عرضه را نادیده میگیرد درحالیکه صرفهجوییها و عدم صرفهجوییهای ناشی از تولید و وجود منابع اثر قابل توجهی بر تولید و اشتغال دارد.
جدول شماره 6:برآورد رابطه اشتغال کل و اشتغال در بخش صادراتی (به تصویر صفحه مراجعه شود) **سطح معنیداری پنج درصد ***سطح معنیداری یک درصد با توجه به نتایج بدست آمده از مدل برآورد شده در این مطالعه میتوان ادعا کرد که دادههای موجود در زمینه اشتغال صادراتی و محلی در شهرستانهای ایران نیز مانند اکثر مطالعات انجام شده در این زمینه،نظریه رشد مبتنی بر صادرات را تأیید میکند و بیانگر این است که افزایش اشتغال در بخش صادراتی،باعث افزایش اشتغال محلی و کل در شهرستانهای کشور میشود.
با توجه به اینکه هدف مقاله آزمون تجربی نظریه رشد مبتنی بر صادرات است،در این مورد میتوان گفت با وجود اینکه این نظریه همه عوامل مؤثر بر رشد شهرها را در نظر نگرفته و فقط بر بخش صادراتی متمرکز شده است،اما نتایج حاصل از برآورد مدل در مورد شهرستانهای ایران نشان میدهد که این نظریه میتواند بخشی از تغییرات اشتغال را توضیح دهد."