Abstract:
ﻫﺪف: ﻣﻄﺎﻟﻌﺔ ﺣﺎﺿﺮ درﺻﺪد ﺑﺮرﺳﻲ ﻳﺎدﮔﻴﺮی ﺗﻮاﻟﻲ ﺣﺮﻛﺘﻲ ﺿﻤﻨﻲ در ﻛﻮدﻛﺎن دﭼﺎر ﻧﺎرﺳﺎﺧﻮاﻧﻲ و ﻣﻘﺎﻳﺴﻪآن ﺑﺎ ﻛﻮدﻛﺎن ﻋﺎدی ﺑﻮد. روش: روش ﭘﮋوﻫﺶ ﭘﺲروﻳﺪادی و ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎری، ﻛﻠﻴﻪ ﻣﺮاﺟﻌﺎن ﻣﺮاﻛﺰﺗﻮاﻧﺒﺨﺸﻲ اﺧﺘﻼلﻫﺎی ﻳﺎدﮔﻴﺮی ﺷﻬﺮ ﺗﺒﺮﻳﺰ ﺑﻪ ﺗﻌﺪاد 047 داﻧﺶآﻣﻮز ﻧﺎرﺳﺎﺧـﻮان در ﺳـﺎل ﺗﺤﺼﻴﻠﻲ78-88 ﺑﻮد. از ﺑﻴﻦ آنﻫﺎ 02 ﻧﻔﺮ ﺑﺎ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻧﺎرﺳﺎﺧﻮاﻧﻲ از دو ﻣﺮﻛـﺰ ﺑﺎﻏﭽﻪﺑـﺎن و ﺳﻠﻴﻤﺎنﺧﺎﻃﺮ ﺑﻪروشدﺳﺘﺮس اﻧﺘﺨﺎب و ﺑﺎ 02 داﻧﺶآﻣﻮز ﻏﻴﺮﻧﺎرﺳﺎﺧﻮان ﮔﺮوه ﮔﻮاه ﺑﺮ اﺳﺎس ﺳﻦ ﺗﻘﻮﻳﻤﻲ، ﺟﻨﺲ، ﻃﺒﻘﺔاﺟﺘﻤﺎﻋﻲ- اﻗﺘﺼﺎدی و ﻫﻮﺷﺒﻬﺮ ﻫﻤﺘﺎ ﺷﺪﻧﺪ. اﺑﺰارﻫﺎی ﭘﮋوﻫﺶ ﺷﺎﻣﻞ ﺳﻴﺎﻫﻪ ﻧﺸﺎﻧﮕﺎن ﻧﺎرﺳﺎﺧﻮاﻧﻲ ﻣﻴﻜﺎﻳﻴﻠﻲو ﻓﺮاﻫﺎﻧﻲ )5831(، آزﻣﻮن ﻫﻮﺷﻲ ﺗﺠﺪﻳﺪﻧﻈﺮﺷﺪة وﻛﺴﻠﺮ ﻛﻮدﻛﺎن )5831(، آزﻣﻮن ﺧﻮاﻧﺪن ﭘﻮراﻋﺘﻤﺎد)0831( و ﺗﻜﻠﻴﻒ ﻛﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮی زﻣﺎن واﻛﻨﺶ ﻣﺘﻮاﻟﻲ ﻧﺠﺎﺗﻲ )5831( ﺑﻮد. ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ: ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻮدﻛﺎنﻧﺎرﺳﺎﺧﻮان، در اﺛﺮ ﺳﺮﻋﺖ )زﻣﺎن واﻛﻨﺶ( و اﺛﺮ دﻗﺖ )ﭘﺎﺳﺦ درﺳﺖ( ﻳﺎدﮔﻴﺮی ﺗﻮاﻟﻲ ﺣﺮﻛﺘﻲ ﺿﻤﻨﻲ ﺗﻔﺎوتﻣﻌﻨﺎداری ﺑﺎ ﮔﺮوه ﮔﻮاه ﻧﺪارﻧﺪ، اﻣﺎ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺑﻠﻮکﻫﺎ ﺣﺎﻛﻲ از ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲدار ﻛﻮدﻛﺎن ﻧﺎرﺳﺎﺧﻮانو ﻋﺎدی در ﻫﺮ دو ﻣﺘﻐﻴﺮ ﺳﺮﻋﺖ و دﻗﺖ ﺑﻮد و ﻛﻮدﻛﺎن ﻧﺎرﺳﺎﺧﻮان ﻋﻤﻠﻜﺮد ﺿﻌﻴﻔﻲ در ﻫﺮ دو ﺷﺎﺧﺺﻳﺎدﮔﻴﺮی ﺿﻤﻨﻲ ﺣﺮﻛﺘﻲ ﻧﺸﺎن دادﻧﺪ. ﻧﺘﻴﺠﻪﮔﻴﺮی: ﮔﺮﭼﻪ ﻛﻮدﻛﺎن ﻧﺎرﺳﺎﺧﻮان در زﻣﻴﻨﺔ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲﻫﺎیﺣﺮﻛﺘﻲ ﻣﺸﻜﻼﺗﻲ دارﻧﺪ، اﻣﺎ ﻳﺎدﮔﻴﺮی ﺗﻮاﻟﻲ ﺣﺮﻛﺘﻲ ﺿﻤﻨﻲ در آنﻫﺎ ﺳﺎﻟﻢ اﺳﺖ. ﻓﻘﺪان ﻧﻘﺺ در ﻳﺎدﮔﻴﺮی ﺿﻤﻨﻲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻛﺎرﺑﺮدﻫﺎﻳﻲ در زﻣﻴﻨﻪ آﻣﻮزش ﺧﻮاﻧﺪن در ﻛﻮدﻛﺎن ﻧﺎرﺳﺎﺧﻮان داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
Machine summary:
"ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ روانﺷﻨﺎﺳﻲ ﻛﺎرﺑﺮدی، ﺳﺎل 6، ﺷﻤﺎره 3 )32(، ﭘﺎﻳﻴﺰ 1931،14- 72 24-72,2102 Journal of Applied Psychology, Vol. 6, No. 3(23), Fall ﻧﻘﺺ ﻳﺎدﮔﻴﺮی ﺗﻮاﻟﻲ ﺣﺮﻛﺘﻲ ﺿﻤﻨﻲ در ﻛﻮدﻛﺎن ﻧﺎرﺳﺎﺧﻮان 3 ﻋﻴﺴﻲ ﺣﻜﻤﺘﻲ1*، ﺣﻤﻴﺪرﺿﺎ ﭘﻮراﻋﺘﻤﺎد2 و وﺣﻴﺪ ﻧﺠﺎﺗﻲ درﻳﺎﻓﺖ ﻣﻘﺎﻟﻪ: 81/21/98 درﻳﺎﻓﺖ ﻧﺴﺨﻪ ﻧﻬﺎﻳﻲ: 02/6/19 ﭘﺬﻳﺮش ﻣﻘﺎﻟﻪ: 01/7/19 1*.
در ﻛﻞ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﻛﻲ از اﻳﻦ اﺳﺖ زﻣﻴﻨﻪ ﻳﺎدﮔﻴﺮی ﺗﻮاﻟﻲ ﺣﺮﻛﺘﻲ ﺿﻤﻨﻲ ﻛﻮدﻛﺎن ﻧﺎرﺳﺎﺧﻮان و ﻋﺎدی ﺗﻔﺎوت ﻧﺪارد )اﺛﺮ ﻳﺎدﮔﻴﺮی(، اﻣﺎ ﻛﻮدﻛﺎن ﻧﺎرﺳﺎﺧﻮان در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﻛﻮدﻛﺎن ﻋﺎدی در اﻧﺠﺎم ﺗﻜﻠﻴﻒ زﻣﺎن واﻛﻨﺶ ﻣﺘﻮاﻟﻲ )ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺑﻠﻮکﻫﺎی دهﮔﺎﻧﻪ(، ﻋﻤﻠﻜﺮد ﻛﻠﻲ ﭘﺎﻳﻴﻦﺗﺮی ﻧﺸﺎن ﻣﻲدادﻧﺪ.
در واﻗﻊ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎی ﺟﺎﻧﺒﻲ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻮدﻛﺎن ﻧﺎرﺳﺎﺧﻮان، از ﻫﻤﺎن ﺑﻠﻮکﻫﺎی اول ﭘﺎﺳﺦﻫﺎی اﺷﺘﺒﺎه ﺑﻴﺸﺘﺮی را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮔﺮوه ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ داﺷﺘﻨﺪ، و ﻫﻤﻴﻦ روﻧﺪ را ﺗﺎ آﺧﺮ ﺗﻜﻠﻴﻒ اداﻣﻪ دادﻧﺪ )ﻧﻤﻮدار ﺷﻤﺎرة2(؛ اﻣﺎ از ﻧﻈﺮ اﺛﺮ 73 ﻋﻴﺴﻲ ﺣﻜﻤﺘﻲ، ﺣﻤﻴﺪرﺿﺎ ﭘﻮراﻋﺘﻤﺎد و وﺣﻴﺪ ﻧﺠﺎﺗﻲ ﻳﺎدﮔﻴﺮی، ﻳﻌﻨﻲ ﻛﺎﻫﺶ ﺗﺪرﻳﺠﻲ ﺗﻌﺪاد ﭘﺎﺳﺦﻫﺎی اﺷﺘﺒﺎه ﻃﻲ ﺑﻠﻮکﻫﺎی ﭘﻴﺸﺮوﻧﺪه، ﺧﻄﺎﻫﺎ در ﻫﺮ دو ﮔﺮوه ﺑﻪﻣﻴﺰان ﻳﻜﺴﺎﻧﻲ ﻛﺎﻫﺶ ﻳﺎﻓﺘﻪ و اﻳﻦ ﺑﺪان ﻣﻌﻨﺎ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻳﺎدﮔﻴﺮی در ﻫﺮ دو ﮔﺮوه ﺑﻪﻃﻮر ﻳﻜﺴﺎن اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده اﺳﺖ.
ازآنﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ در اﻏﻠﺐ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت، ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ زﻣﺎن واﻛﻨﺶ در ﺗﻜﻠﻴﻒ زﻣﺎن واﻛﻨﺶ ﻣﺘﻮاﻟﻲ ﺗﻮﺟﻪ ﺷﺪه، ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺮ دﻗﺖ ﻳﺎ ﻫﻤﺎن ﺗﻌﺪاد ﭘﺎﺳﺦ- ﻫﺎی درﺳﺖ ﺑﻪوﻳﮋه در ﻣﻄﺎﻟﻌﺔ ﻳﺎدﮔﻴﺮی ﺗﻮاﻟﻲ ﺣﺮﻛﺘﻲ در اﻓﺮاد ﻧﺎرﺳﺎﺧﻮان ﻣﻌﺪود اﺳﺖ و ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻚ ﭘﮋوﻫﺶ در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﻳﺎﻓﺖ ﺷﺪ ﻛﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌﺔ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ آن ﻫﻤﺴﻮ ﺑﻮد."