Abstract:
با توجه به اهمیت ریسک در مدیریت سبد، ارزش در معرض ریسک (VaR) توانسته به عنوان ابزاری سودمند به سرمایه گذاران و تحلیلگران در این زمینه کمک شایانی کند. اما با توجه به آنکه این مدل تخمین های کاملی از ریسک را در گوشه های دنباله بازده ارائه نمی دهد، لذا تلاشهای فراوانی جهت ارائه مدلهایی (شامل ارائه مدلهای جدید و یا توسعه مدلهای موجود) برای رفع این نقیصه توسط پژوهشگران انجام شده است. در این مقاله برآنیم تا ضمن معرفی نقیصه های مدل ارزش در معرض ریسک، با استفاده از دو مفهوم « بسط کورنیش فیشر » و استفاده از « ضرایب توزیع بیضوی» ، ریسک در نظر گرفته نشده در دنباله ها را دقیقتر تخمین بزنیم. براین اساس دو مدل اصلاح شده ارزش در معرض ریسک کورنیش فیشر و مدل ارزش در معرض ریسک تی استیودنت مدلسازی و با استفاده از الگوریتم شبیه سازی تبرید، بهینه سازی شده است. در پایان مرزهای کارایی حاصله از بهینه سازی مدلهای اصلاح شده با مدل ارزش ذر معرض ریسک مقایسه شده است. نتایج این مقاله نشان می دهد که با استفاده از این مدلهای اصلاح شده، تخمین دقیقتری از ریسک نهفته در انتهای دنباله ها می توان ارائه داد که به سرمایه گذاران و تحلیلگران مدیریت سبد کمک شایانی می کند.
Machine summary:
:r xjrj p j1 M 1 xj j1 x0 j 139 ١-٧- مقايسه مرزهاي کارايي مدل ارزش در معرض ريسک و مدل ارزش در معرض ريسک کورنيش فيشر ٤٧ پارامتريک (فرض نرمال تابع توزيع بازده ) با استفاده ازتابع محلي "مينيمم سازي محدوديت دار" براي اين منظور با فرض توزيع نرمال بازده ، و با استفاده از مدلهاي برنامه ريزي زير ، براساس وزن هاي بهينه نمودارهاي کارايي رسم شده اند : MinZZp rp M S.
025 CFVaR 142 همان طور که پيش از اين نيز گفته شد ، هدف استفاده از بسط کورنيش فيشر آن است تا با در نظر گرفتن چولگي و کشيدگي هاي ممکن ايجاد شده ، سعي در محاسبه کامل ريسک و آنچه ارزش در معرض ريسک پارامتريک ( بافرض توزيع نرمال بازده ) امکان محاسبه آن را ندارد، مي باشد(سئوال دوم تحقيق ).
٤-٨- نتايج مقايسه مرزهاي کارايي مدل ارزش در معرض ريسک و مدل ارزش در معرض ريسک تي استيودنت ٥٧ پارامتريک ( با فرض نرمال تابع توزيع بازده ) با استفاده از الگوريتم شبيه سازي بازپخت x 10-3 Mean VaR-VaRt SA Efficient Frontier 1.
7 VaRt براساس نمودارهاي رسم شده و براساس اطلاعات داده هاي بورس اوراق بهادار تهران و در اين شرايط و با استفاده از روش بهينه سازي کلي الگوريتم شبيه سازي بازپخت ، در يک سطح معين از بازده ، ريسک محاسبه شده مدل ارزش در معرض ريسک تي استيودنت بيشتر از ريسک محاسبه شده ارزش در معرض ريسک بوده و در نتيجه به هدف مورد نظر که همانا تخمين دقيق تر ريسک و ارائه مدلي محافظه کارانه تر مي باشد دست يافته ايم .