Abstract:
صبر واژهای است که همچون پارهای از دیگر واژههای دینی دستخوش بدفهمی و دریافت نادرست
قرار گرفته است که از این ناحیه ممکن است بخشی از بدنه دین آسیب ببیند. در این مقاله تلاش
شده ضمن بحث واژگانی، برداشت درستی از این مفهوم با استناد به متن قرآن و چند حدیث، ارائه
شود و اینکه صبر در درون انسان مؤمن نیروی مثبت تولید میکند تا در رویارویی با دشواریها
عقبنشینی نکند و بلکه آن را پلکان رشد و ترقی برای معرفت بیشتر پروردگار و موفقیت در کارها
قرار دهد و از این طریق بر استحکام ایمان خود بیفزاید.
Machine summary:
"تقسیم دیگری هم از صبر شده است، به این عبارت که حضرت علی علیهالسلام از رسول خدا صلیاللهعلیهوآله نقل میفرمایند که صبر سه گونه است: صبری هنگام مصیبت، صبر بر طاعت خدا و صبر از معصیت (5) ؛ و اجر صبر در برابر گناه ـ یعنی حبس نفس ـ را برتر از آن دو نوع دیگر شمردهاند، که تأییدی است بر حدیث قبلی.
اما مصائب و سختیهایی که برای انبیا و اولیا ـ که زبدگان خلقند ـ پیش میآید و ستم یا آزار دشمنانشان میباشند، هدف دیگری برایش گفتهاند که ترفیع مقامات عرفانی و درجات اخروی آنان است، و از دیگر سو نمونههای عملی صبر و رضا و توکل و تسلیم و جهد و جهاد میباشد، تا امت سیره و رفتارشان را سرمشق و الگو قرار دهند و بدانند آنچه به صورت نظری تعلیم میدهند خود نخستین گرونده و عمل کننده به آن هستند و مثلا ایثار یا مواسات الفاظی عمل نشده و بیمصداق نیست.
» مطالعه شرح احوال و سیره سایر معصومین هم نشان میدهد که همه آنان در اوضاع و شرایط گوناگون زمانه، مظهر تام و نمونه تمام از صبر بودند، و در برابر ظلم حکومتهای جائر امویان و عباسیان و تنگناهایی که در دفاع از کیان اسلام راستین برایشان پیش میآوردند، استوار و صبورانه میایستادند و با عزمی راسخ به هر وسیله ممکن رسالت الهی و وظیفه امامت خود را انجام میدادند، چنان که حضرت علسی بن الحسین زین العابدین علیهالسلام که شاهد صحنههای فجیع کربلا و شهادت پدر و خویشان خود بود در مجلس یزید و بعد از آن قبل از ورود به مدینه همه جا به افشای ظلمهای یزید و یزیدیان پرداخت (2) و دودمان والای خود و اهل بیت عصمت را معرفی کرد تا نسبتهای دروغ که به آنان داده بودند از صفحه ذهنها زدوده شود."