Abstract:
Aim: The purpose of this study was to compare the ﻫﺪف: ﻫﺪف ﭘﮋوﻫﺶ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻴﺰان اﺛﺮﺑﺨﺸﻲ رﻓﺘﺎردرﻣﺎﻧﮕﺮی effects of dialectical behavior therapy accompanied دﻳﺎﻟﻜﺘﻴﻜﻲ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ دارودرﻣﺎﻧﮕﺮی در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ دارو درﻣﺎﻧﮕﺮی در with medical therapy, and medical therapy alone in ﻛﺎﻫﺶ ﻣﻴﺰان ﮔﺮاﻳﺶ ﺑﻪ ﺧﻮدﻛﺸﻲ در ﺑﻴﻤﺎران دﭼﺎر اﻓﺴﺮدﮔﻲ reducing the rate of suicide attempts in people who have major depression. Method: Research method is a semi- اﺳﺎﺳﻲ ﺑﻮد. روش: روش ﺷﺒﻪ آزﻣﺎﻳﺸﻲ، ﺑﺎ دو ﮔﺮوه آزﻣﺎﻳﺶ )رﻓﺘﺎر experimental socio-statistic approach consisting of (درﻣﺎﻧﮕﺮی دﻳﺎﻟﻜﺘﻴﻜﻲ و دارو درﻣﺎﻧﮕﺮی( و ﮔﺮوه ﮔﻮاه )دارودرﻣﺎﻧﮕﺮی experimental group (dialectical behavior therapy accompanied with the medical therapy) and control -و ﺟﺎﻣﻌﺔ آﻣﺎری ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻛﻨﻨﺪه ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎنﻫﺎی ﻟﻘﻤﺎن group (medical therapy). Participants were patients اﻟﺪوﻟﻪ، آزادی و ﻣﺮﻛﺰ ﺧﺪﻣﺎت روانﺷﻨﺎﺧﺘﻲ ﻣﻬﺮﺗﺎﺑﺎن ﺑﻮد ﻛﻪ referred to Loghman Hospital, Azadi Mental Hospital -اﻓﺴﺮدﮔﻲ اﺳﺎﺳﻲ ﻫﻤﺎﻳﻨﺪ ﺑﺎ اﻓﻜﺎر ﺧﻮدﻛﺸﻲ داﺷﺘﻨﺪ. ﺑﺎ روش ﻧﻤﻮﻧﻪ and Mehre-Taban Psychological Center in Tehran and who were diagnosis with major depression with suicide ﮔﻴﺮی ﺗﺼﺎدﻓﻲ ﻃﺒﻘﻪای در ﻫﺮ ﮔﺮوه ﺗﻌﺪاد 21 ﻧﻔﺮ 7 زن و 5 ﻣﺮد ideas. Based on stratified random sampling, 12 patients ،اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪ. اﺑﺰارﻫﺎی ﭘﮋوﻫﺶ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺗﺸﺨﻴﺼﻲ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻳﺎﻓﺘﻪ (seven women and five men) were placed in each group.. Research tools included the structured diagnosis ،2000ﺑﺮاﺳﺎس راﻫﻨﻤﺎی ﺗﺸﺨﻴﺼﻲ و آﻣﺎری اﺧﺘﻼلﻫﺎی رواﻧﻲ interview according to DSM-IV-TR (2000), Beck آزﻣﻮن اﻓﺴﺮدﮔﻲ 5002 و ﺧﻮدﻛﺸﻲ ﺑﻚ 7991 ﺑﻮد. دارودرﻣﺎﻧﮕﺮی و Depression (2005) and Suicide Inventory (1997). رﻓﺘﺎردرﻣﺎﻧﮕﺮی دﻳﺎﻟﻜﺘﻴﻜﻲ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻓﺮدی و ﮔﺮوﻫﻲ ﺑﻪ ﻣﺪت 7 ﻣﺎه Medical therapy and dialectical behavior therapy were done for seven months (two sessions per week, ()ﻫﺮ ﻫﻔﺘﻪ دو ﺟﻠﺴﻪ ﻣﺠﻤﻮﻋﺎ 82 ﺟﻠﺴﻪ اﻧﻔﺮادی و 82 ﺟﻠﺴﻪ ﮔﺮوﻫﻲ consisting of 28 individuals sessions & 28 groups اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ. ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ: ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻧﺸﺎن داد رﻓﺘﺎردرﻣﺎﻧﮕﺮی دﻳﺎﻟﻜﺘﻴﻜﻲ sessions). Results: Indicate that dialectical behavior ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ دارودرﻣﺎﻧﮕﺮی در ﻛﺎﻫﺶ ﻣﻴﺰان ﮔﺮاﻳﺶ ﺑﻪ ﺧﻮدﻛﺸﻲ therapy accompanied with medical therapy was more effective than medical therapy alone in reducing suicide ﻣﺆﺛﺮﺗﺮ از دارودرﻣﺎﻧﮕﺮی ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ اﺳﺖ. ﻧﺘﻴﺠﻪﮔﻴﺮی: در ﺣﻮزه tendency. Conclusion: It could be inferred that the درﻣﺎن و زﻣﻴﻨﻪ ﻛﺎر ﺑﺎ اﻓﺮاد اﻓﺴﺮده و اﻓﺮادی ﻛﻪ در ﺣﺎﻟﺖ ﺑﺤﺮان ﺑﻪ dialectical behavior therapy because of its characteristics may be considered a practical therapeutic ﺳﺮ ﻣﻲ ﺑﺮﻧﺪ و ﮔﺮاﻳﺶ ﺑﻪ ﺧﻮد ﺷﻲ دارﻧﺪ ، رﻓﺘﺎر درﻣﺎﻧﻲ دﻳﺎﻟﻜﺘﻴﻜﻲ technique for working with depressed patients with .ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺎﻫﻴﺖ آن، ﺑﺴﻴﺎر ﻛﺎرا و ﻧﻮﻳﺪ ﺑﺨﺶ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ رﺳﺪ suicidal tendencies who may be at a critical state.
Machine summary:
"ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ روانﺷﻨﺎﺳﻲ ﻛﺎرﺑﺮدی Journal of Applied Psychology Vol. 4, No. 4(16), Winter 2011, 25-41 25 -41 ،1389 ﺳﺎل4، ﺷﻤﺎره 4)61(، زﻣﺴﺘﺎن اﺛﺮﺑﺨﺸﻲ رﻓﺘﺎردرﻣﺎﻧﮕﺮی دﻳﺎﻟﻜﺘﻴﻜﻲ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ دارودرﻣﺎﻧﮕﺮی در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ دارودرﻣﺎﻧﮕﺮی در ﻛﺎﻫﺶ اﻓﻜﺎر ﺧﻮدﻛﺸﻲ ﺑﻴﻤﺎران دﭼﺎر اﻓﺴﺮدﮔﻲ اﺳﺎﺳﻲ اﻗﺪام ﻛﻨﻨﺪه ﺑﻪ ﺧﻮدﻛﺸﻲ Effects of dialectical behavior therapy with medical therapy vs.
M. Jazayeri: Psychiatrist Keyword: dialectical behavior therapy, major depression, medical therapy, suicidal ideation رﻓﺘﺎردرﻣﺎﻧﮕﺮی دﻳﺎﻟﻜﺘﻴﻜﻲ 1389/11/18 :درﻳﺎﻓﺖ ﻣﻘﺎﻟﻪ: 1/9/9831؛ درﻳﺎﻓﺖ ﻧﺴﺨﻪ ﻧﻬﺎﻳﻲ: 1/11/9831؛ ﭘﺬﻳﺮش ﻣﻘﺎﻟﻪ اﺣﻤﺪ ﻛﺮﺑﻼﻳﻲ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻴﮕﻮﻧﻲ، ﺣﺴﻦ اﺣﺪی، ﺣﺴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﺷﺮﻳﻔﻲ و ﺳﻴﺪ ﻣﺠﺘﺒﻲ ﺟﺰاﻳﺮی ﻣﻘﺪﻣﻪ ﮔﺮاﻳﺶ ﺑﻪ ﺧﻮدﻛﺸﻲ ﺷﺎﻳﻊﺗﺮﻳﻦ وﺿـﻌﻴﺖ اﺿـﻄﺮاری ﭘـﻴﺶ رو در ﻣﺤـﻴﻂﻫـﺎی ﺑﻬﺪاﺷـﺖ رواﻧـﻲ و اﺿﻄﺮابآورﺗﺮﻳﻦ روﻳﺪاد ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ ﺑـﺮای ﻛﺎرورزﻫـﺎ اﺳـﺖ.
اﻳﻦ ﻳﻜﻲ از دﻻﻳﻠﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ رﻓﺘﺎردرﻣﺎﻧﮕﺮی دﻳﺎﻟﻜﺘﻴﻜﻲ در ﻛﺎﻫﺶ ﮔﺮاﻳﺶ ﺑﻪ ﺧﻮدﻛﺸﻲ در اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺛﻤﺮﺑﺨﺶ ﺑﻮده اﺳﺖ، در راﺳﺘﺎی اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﻲﺗﻮان از ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎی ﻟﻴﻨﻬﺎن و ﻫﻤﻜﺎران )0002( و 53 اﺣﻤﺪ ﻛﺮﺑﻼﻳﻲ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻴﮕﻮﻧﻲ، ﺣﺴﻦ اﺣﺪی، ﺣﺴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﺷﺮﻳﻔﻲ و ﺳﻴﺪ ﻣﺠﺘﺒﻲ ﺟﺰاﻳﺮی ﻟﻴﻨﻬﺎن، ﻫﻴﺮد و آرﻣﺴﺘﺮاﻧﮓ1 )8991 ﺑﻪ ﻧﻘﻞ از ﻟﻴﻨﻬﺎن و ﻫﻤﻜﺎران، 0002(، ﻟﻴﻨﻬﺎن )6002(، ورﻫﻮل و ﻫﻤﻜﺎران )3002(، وودﺑﺮی و ﭘﺎﭘﻨﻮ2 )8002( و ﻣﻚﻛﻮﻻن و ﻫﻤﻜﺎران )5002( ﻧﺎم ﺑﺮد ﻛﻪ در زﻣﻴﻨﻪ اﺛﺮﺑﺨﺸﻲ رﻓﺘﺎردرﻣﺎﻧﮕﺮی دﻳﺎﻟﻜﺘﻴﻜﻲ در ﻛﺎﻫﺶ ﮔﺮاﻳﺶ ﺑﻪ ﺧﻮدﻛﺸﻲ و رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﺧﻮدآﺳﻴﺒﻲ در اﻓﺮاد دارای اﺧﺘﻼل ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻣﺮزی و اﺧﺘﻼﻻت دﻳﮕﺮ اﻧﺠﺎم دادﻧﺪ.
Kolves, Ide & De leo 73 اﺣﻤﺪ ﻛﺮﺑﻼﻳﻲ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻴﮕﻮﻧﻲ، ﺣﺴﻦ اﺣﺪی، ﺣﺴﻦ ﭘﺎﺷﺎ ﺷﺮﻳﻔﻲ و ﺳﻴﺪ ﻣﺠﺘﺒﻲ ﺟﺰاﻳﺮی ﺳﺎزﮔﺎراﻧﻪ را ﺑﻪ درﻣﺎﻧﺠﻮ آﻣﻮزش ﻣﻲدﻫﺪ و ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻣﻲﻛﻨﺪ، ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ در ﻛﺎﻫﺶ اﻗﺪام ﺑﻴﻤﺎران دﭼﺎر اﻓﺴﺮدﮔﻲ اﺳﺎﺳﻲ ﺑﻪ ﺧﻮدﻛﺸﻲ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺎﺷﺪ.
Ilgen, Czyz, Welsh, Zeber & Bauer 83 ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ روانﺷﻨﺎﺳﻲ ﻛﺎرﺑﺮدی/ ﺳﺎل4/ ﺷﻤﺎره4 )61(/ زﻣﺴﺘﺎن 9831 اﺛﺮﺑﺨﺸﻲ رﻓﺘﺎردرﻣﺎﻧﮕﺮی دﻳﺎﻟﻜﺘﻴﻜﻲ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ دارودرﻣﺎﻧﮕﺮی در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ دارودرﻣﺎﻧﮕﺮی در ..."