جریان شناسی سیاست گذاری: از اثبات گرایی تا کثرت گرایی؛ مروری بر سیر تاریخی تطورات نظریات خطمشیگذاری Journal Article

"البته ضرورت داشت که سیر تحولات این نظریه ها، با تأکید بیشتری بر مسائل عملی دولت‌ها مطرح می‌شد؛ چرا که مرور تاریخچه تطور نظریه‌ها و مبانی آن‌ها به ما می‌گوید که هیچ نظریه‌ای در خلأ رشد نکرده است. بر اساس این پارادایم، پرسش‌هایی از این نوع مطرح می‌شد: چه کسی دارای قدرت بود؟ قدرت چیست؟ چه کسی در جریان تصمیم گیری حضور داشت و چه کسی از آن حذف شده بود؟ آیا تصمیم گیری ممکن است عقلایی تر شود یا اصل بر افزایشی بودن تصمیمات است؟ به طور خلاصه، سؤال اصلی این بود: تصمیمات چگونه گرفته می‌شوند؟ به وسیله یک نخبه یا به روش کثرت‌گرایی، یا روش عقلایی، یا روش افزایشی (تدریجی)؟ در این دهه نقطه اصلی تأکید بدون شک بر مسئله «قدرت» قرار گرفته بود. این مسئله باعث می‌شد تا از یک سو مطالعه چگونگی گرفتن یک تصمیم بررسی شود و از سوی دیگر، تأکید یاد شده به مثابه چهارچوبی تلقی می‌شد که برگرفته از اعتقاد به افزایش توان و ظرفیت دولت برای انجام دادن کارها و حل مسائل بود. بر اساس آنچه گفته شد می‌توان به خوبی دریافت که روش‌شناسی مطالعات سیاست‌گذاری در این دوره به شدت تحت تأثیر علم اقتصاد بوده است. دهه 1990: دهه‌ی کنار گذاشتن نگاه‌های بوروکراتیک و شکلگیری نظریات شبکه‌ها و اجتماعات یکی از مهمترین اتفاقات این دوره، کارهای آمیتای اتزیونی از طرفداران اجتماع‌گرایی بود که این نگاه را به مثابه رویکردی در سیاست‌گذاری عمومی وارد کرد."