Abstract:
این مقاله که به بهانة سالگشت درگذشت ادیب بزرگ دو زبانة (مسلط به زبان فارسی و عربی) جهان معاصر و شاعر پارسی و عربی، دکتر سید امیرمحمود انوار نگارش یافته است؛ به بررسی مقام ممتاز استاد در عصر حاضر میپردازد. ایشان در دانشگاههای جهان معاصر، به دلیل مقام شعر و شاعری در دو زبان پارسی و عربی، بیبدیل بوده است.
Machine summary:
ادیب بیبدیل «سیدامیر محمود انوار» تاریخ دریافت: 15/5/92 علیرضا منوچهریان تاریخ پذیرش: 18/9/92 چکیده این مقاله که به بهانة سالگشت درگذشت ادیب بزرگ دو زبانة (مسلط به زبان فارسی و عربی) جهان معاصر و شاعر پارسی و عربی، دکتر سید امیرمحمود انوار نگارش یافته است؛ به بررسی مقام ممتاز استاد در عصر حاضر میپردازد.
به قول مولانا صائب تبریزی: از عزیزان رفتهرفته شد تهی این خاکدان عالم از اهل سعادت یک قلم خالی نیست جز سنگ مزار از نامداران بر زمین یک تن از آیندگان نگرفت جای رفتگان زان همایون طایران ماندهاست مشتی نقش پایی چند برجا ماندهاست از کاروان (صائب تبریزی، 1374: 6/2895) آفرین بر قلم نافهگشای صائب که فرمود «یک تن از آیندگان نگرفت جای رفتگان»؛ و نگارنده، مرحوم استاد انوار را در این روزگار، مصداق بارز آن بیت عارف قزوینی میداند که میفرماید: وحید عصر خودی عارفا بدان امروز که از برای تو در زیر چرخ ثانی نیست (عارف قزوینی، 1381: 74) و چنانکه ابوالقاسم طبسی در رثای متنبی گفت: «ما رأی الناس ثانی المتنبی» یعنی «مردم، دومین برای متنبی ندیدند» (یازجی، 1404ق: 500) استاد سفرکردة ما نیز در روزگار خود، دومین نداشت و در همة دانشگاههای جهان امروز، هیچ ادیبی همچون دکتر سید امیرمحمود انوار نبود که بتواند بدین روانی و شیوایی، هم در پارسی و هم در عربی، شیرینبیانی و شکر افشانی کند و اشعاری بدان زیبایی را به سلک نظم کشد.