Abstract:
توسعه شهر تهران پس از نیم قرن سابقه برنامهریزی شهری در ایران، همچنان دارای مشکلات عدیدهای است. هرچند تا کنون سه طرح برای توسعه تهران تهیه شده اما در مسیر تحقق، هر یک به سرنوشتی نافرجام دچار شده است. امروزه به نظر میرسد که تلاش برای تحققپذیری طرح به اندازه محتوای طرح حائز اهمیت باشد. در این راستا نگاهی کوتاه به سابقه طرحها، محتوای آن و برخی مسائل درونی و بیرونی در تحقق آنها میتواند راهگشا باشد.
Machine summary:
"در شرایطی که مدیریت شهر تهران برای حفظ همان محدوده طرح جامع اول در چهل سال پیش، به دلیلی وضع قانونی یک بند و سه تبصره به ماده 99 شهرداریها و تغییرات مستمر در تقسیمات کشوری استان تهران، دچار مشکل است و حتی اگر قرار باشد قانون درست اجرا بشود بخشهایی از محدوده تهران نیز از آن منتزع می شود (شمیرانات و ری)، در طرح جدید، حریم شهر تهران از شمال و جنوب تا مرزهای استان تهران گسترش یافته و مساحت آن به 5918 کیلومتر مربع افزایش یافته است و تثبیت نهایی حریم مذکور نیز در مصوبه شورایعالی شهرسازی به موافقت وزرات کشور موکول شده که این امر تاکنون تحقق نیافته است.
یکی از نقاط قوت مطالعات طرح جامع جدید تعبیری است که از سازمان فضایی تهران دارد، تعبیری که بر اساس آن محور تاریخی شمالی-جنوبی مرکز تهران (شامل تجریش، منطقه بازار و مرکز شهر و شهرری) کوهستان البرز و رود درههای شمالی-جنوبی تهران، تپههای مرتفع شرقی- غربی شامل لویزان، عباسآباد، پردیسان و بزرگراههای شریانی شرقی-غربی و شمالی-جنوبی مورد توجه آن قرار گرفته و بخش مهمی از مبانی پهنهبندی استفاده از اراضی در شهر، حدود تقسیمات پیشنهادی و مراکز شهری، تعیین عرصهها و حوزههای نیازمند، مداخله برنامهریزی شده برای ارتقاء کیفیت محیط شهر، احیای میراث فرهنگیـ تاریخی و زیباییهای طبیعی و بصری شهر را تشکیل میدهد."