Abstract:
سند چشمانداز20 سالة جمهوری اسلامی، تصویری از ایران آرمانی آینده است؛ اما، کشور ایران تا چه میزان در راستای رسیدن به افقهای سند چشمانداز و جامعة ایرانی توسعه یافته در سال ۱۴۰۴ در حال حرکت است؟ چقدر تلاش شده است تا از طریق رسانهها و نظام ارتباطات هماهنگ، سیاستگذاری و برنامهریزی شده، طبقات مختلف مردم و نخبگان و پژوهشگران بازتاب منافع و آرمانهای خود را در سند مشاهده کنند و از آن مهمتر هماهنگ با آن و در راستای تحقق اهداف آن همراه شوند؟
علیرغم شروع برنامة چشمانداز، هنوز اغلب مردم آگاهی کافی نسبت به این سیاستگذاری و چشمانداز ملی ندارند. آگاه کردن مردم نسبت به این چشمانداز میتواند جامعه را برای اجرای سریع و تاثیربخش آن آماده کند و انتظاری که در خصوص تحقق برنامهها وجود داشته را برآورد سازد. اینطور پیشبینی شده است که این سند جامع و کلی بایستی در طول چهار برنامه عملیاتی پنج ساله و در عرض 20 سال به نقطة مطلوب خویش برسد و در این میان رسانهها که بسترساز توسعة کشورند بایستی در قالب نقشهای متفاوت اهداف کلان توسعة کشور را محقق سازند.
در زمانهای بهسر میبریم که پروفایلهای فیسبوک، توییتر، گوگلپلاس، ویندوزفون، اینترنت پرسرعت، عینک گوگل، خودروها و تلویزیونهای هوشمند و... از سرعت فکر ما پیشی گرفتهاند. شرکتهای ارائهدهندة تکنولوژیها، شبکهها، وبها، اپلیکیشینها و دادههای هوشمند، چنان فضای هوشمندی در اطراف ما بهوجود آوردهاند، که دیگر راهی جزء تلاش برای تطبیق با این محیطهای هوشمند، برای جوامع باقی نمانده است.
از آن سو، صدای پای یکی از مهمترین رسانههای هوشمند قرن اخیر شنیده میشود: انواع تکنولوژیهای پوشیدنی که کلیه کارکردهای نوین تلفنهای هوشمند را به فضای رسانهای شخصی افراد میکشاند مانند عینک هوشمند گوگل.
لزوم توجه به روند پیشرفت تکنولوژی در همه عرصهها و تصمیمسازی و تصمیمگیری و برنامهریزی براساس آنها در سند چشمانداز میتواند فاصله و نگاه آینده کشور را مطلوبتر و واقعبینانهتر کند.
واقعیت این است که مفهوم و نقش رسانههایی چون رادیو و تلویزیون، مطبوعات، اینترنت و رسانههای نوین شامل خانواده وب1، وب2، وب3 تا وب N، در برنامههای چشمانداز 1404 توسعة کشور، در حالی که بسیار مهم و دارای اهمیت فوری در توجه به آن است؛ اما همچنان گنگ، مبهم و بدون برنامه و ساختار مشخص است. این در حالی است که حداقل سه وضعیت فوری جدی در سیاستگذاری رسانهها، در نظام رسانه کشور و برنامهریزیهای توسعة کشور بهویژه در راستای چشمانداز 1404 هنوز بدون توجه لازم باقی مانده است که عبارتاند از:
● کارکردها، عملکرد و ویژگیهای رسانههای نوین در نظام رسانهای کشور و در برنامهریزیهای توسعة کشور؛
● سبکها، کارکردها و عملکرد جدید رسانههای سنّتی تحتتاثیر رسانههای نوین و محیط و شرایطی که برای رسانههای سنّتی بهوجود آوردهاند؛
● تحولات اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی ناشی از رسانههای نوین و فناوریهای نوین اطلاعات و ارتباطات؛
● سهم مردم به عنوان مخاطبان فعال مشارکتجو در برنامههای چشمانداز توسعه کشور و توانمندسازی آنها در آن راستا
The 20-Year Vision Plan is an Ideal Image of Iran. The question is to what extent Iran has stepped forward to the desired Iranian society according to the schedule.
Unfortunately most of the Iranian doesn’t know well about the Plan. People's awareness about the plan makes the performance of the programs faster. Media are very important in development so the media can be very effective in order to achieve the objectives of the plan.
Nowadays new media such as social media, Google glass, smart TV Etc., have surpassed the human minds; in other words the space around us is so smart that we have to adapt ourselves to it. , indeed there is no clear schedule for the media especially new media in the 20-Year Vision Plan of Iran ,unfortunately the plans predicted for media in the 20-Year Vision Plan are so vague and ambiguous.
The main issues should be considered as followed:
• The function of new media for development;
• The new styles anThe 20-Year Vision Plan, New Media, Smart Technologies, Audience Participation Orientedd functions of traditional media influenced by new media;
• The Social, Political, economic and cultural changes which have been created by new media and new information and communication technology ;
• The role of audiences as the active participants in national development plans, as well as the empowerment of audiences.
Machine summary:
com"/> چکیده سند چشمانداز20 سالة جمهوری اسلامی، تصویری از ایران آرمانی آینده است؛ اما، کشور ایران تا چه میزان در راستای رسیدن به افقهای سند چشمانداز و جامعة ایرانی توسعه یافته در سال ۱۴۰۴ در حال حرکت است؟ چقدر تلاش شده است تا از طریق رسانهها و نظام ارتباطات هماهنگ، سیاستگذاری و برنامهریزی شده، طبقات مختلف مردم و نخبگان و پژوهشگران بازتاب منافع و آرمانهای خود را در سند مشاهده کنند و از آن مهمتر هماهنگ با آن و در راستای تحقق اهداف آن همراه شوند؟ علیرغم شروع برنامة چشمانداز، هنوز اغلب مردم آگاهی کافی نسبت به این سیاستگذاری و چشمانداز ملی ندارند.
این در حالی است که حداقل سه وضعیت فوری جدی در سیاستگذاری رسانهها، در نظام رسانه کشور و برنامهریزیهای توسعة کشور بهویژه در راستای چشمانداز 1404 هنوز بدون توجه لازم باقی مانده است که عبارتاند از:● کارکردها، عملکرد و ویژگیهای رسانههای نوین در نظام رسانهای کشور و در برنامهریزیهای توسعة کشور؛● سبکها، کارکردها و عملکرد جدید رسانههای سنتی تحتتأثیر رسانههای نوین و محیط و شرایطی که برای رسانههای سنتی بهوجود آوردهاند؛ ● تحولات اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی ناشی از رسانههای نوین و فناوریهای نوین اطلاعات و ارتباطات؛ ● سهم مردم به عنوان مخاطبان فعال مشارکتجو در برنامههای چشمانداز توسعه کشور و توانمندسازی آنها در آن راستا.
آنها میتوانند جامعهپذیری را به ما انتقال داده و به فرایند هویتسازی کمک کنند ولی آیا رسانهها به نقش مهم خود واقف هستند؟ و آیا در جهت رشد و تعالی جامعه گام برمیدارند؟ رسانهها امروزه به منبع غالب شکلگیری واقعیت اجتماعی در جوامع تبدیل شدهاند و این ادعا که دنیای ما در محاصرة واقعیتهای رسانهای قرار دارد بیشک ادعای قابل بحثی میتواند باشـد.