Abstract:
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی با شیوه شناختی ـ رفتاری بر کنش وری سازشی و اختلال های هیجانی ـ رفتاری دانش آموزان انجام شد. روش پژوهش حاضر آزمایشی با طرح پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه کنترل و مرحله پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانش آموزان دختر پایه پنجم و ششم ابتدایی مظنون به اختلال های هیجانی ـ رفتاری شهر لنگرود در سال تحصیلی 1392-1391 تشکیل می دادند که تعداد 30 نفر از آنها با استفاده از روش خوشه ای چندمرحله ای تصادفی انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برای سنجش کنش وری سازشی و اختلال های هیجانی ـ رفتاری از سیاهه رفتاری کودک (آشنباخ و رسکورلا، 2001) استفاده شد. برنامه آموزش مهارت های اجتماعی والکر (والکر ، 1983) طی 17 جلسه به مدت دو ماه برای افراد گروه آزمایش ارائه شد. برای تحلیل داده از آزمون تحلیل کوواریانس اندازه گیری مکرر استفاده شد. تحلیل داده ها نشان داد در مرحله پس آزمون و پیگیری، بین دو گروه آزمایش و کنترل، در کنش وری سازشی و اختلال های هیجانی ـ رفتاری تفاوت معنادار وجود دارد. بر اساس نتایج این پژوهش پیشنهاد می شود آموزش مهارت های اجتماعی به عنوان یک برنامه مکمل آموزشی در مدارس در نظر گرفته شود.
he aim of the present study was to examine the effectiveness of social skills training via cognitive-behavioral approach on
adaptive functioning and emotional-behavioral disorders in students. The design of the study was experimental with
pretest-posttest control group and two months follow-up. Thirty school girls of 5th and 6th grades with emotional-behavioral
disorders were selected by random multilevel clustering from Langrood city in 2012-2013 academic year. The participants were
randomly assigned into experimental or control groups. In order to assess the adaptive functioning and emotional-behavioral
disorder in students, the Child Behavior Checklist (CBCL; Achenbach & Rescorla, 2001) was used. The experimental group
received the Walker Social Skills Curriculum (Walker, 1983) for 17 sessions during two months. Repeated measures ANCOVA
was used to analyze the data. The results indicated that there was a significant difference between experimental and control group
in adaptive functioning and emotional-behavioral disorders during post-test and follow-up. The findings suggest that the social
skills training should be considered as a complementary part of school educational program.