Abstract:
این پژوهش به منظور بررسی و مقایسة عملکرد خانواده های عادی و خانواده های متقاضی طلاق انجام شده است. برای انجام این پژوهش از روش توصیفی استفاده شد. بدین منظور ابتدا جامعة پژوهش به دو قسمت تقسیم شد: جامعة خانواده های عادی و جامعة خانواده های متقاضی طلاق؛ سپس با استفاده از روش های نمونه گیری خوشه ای و در دسترس ،120 نفر از جامعه خانواده های عادی و 50 نفر از جامعه خانواده های متقاضی طلاق با استفاده از روش نمونه گیری سرشماری کامل، به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند و ابزار سنجش خانواده (FAD) برای اجرا به آنها داده شد. داده های به دست آمده با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی (جدول، میانگین، درصد و آزمون t استودنت) تحلیل شد. یافته های تحقیق گویای آن است که بین گروه خانواده های عادی و گروه خانواده های متقاضی طلاق در سطح معناداری0/01 P≤ در سازه های عملکرد کلی، ارتباط، نقش ها، همراهی عاطفی، آمیزش عاطفی، کنترل رفتار و حل مشکل تفاوت معناداری وجود دارد و میانگین نمرات گروه خانواده های متقاضی طلاق در هر کدام از سازه ها بیشتر از میانگین گروه خانواده های عادی است؛ یعنی گروه خانواده های متقاضی طلاق در مقایسه با گروه خانواده های عادی عملکرد ناکارآمدتری دارند.
Machine summary:
"بنابراین در سطح آلفای 01/0 p≤فرض صفر رد می شود و می توان با 99 درصد اطمینان نتیجه گرفت که بین گروه ها از نظر ابراز عواطف مناسب تفاوت معناداری وجود دارد و میانگین نمرات گروه خانواده های متقاضی طلاق بیشتر از گروه خانواده های عادی است.
بنابراین در سطح آلفای 01/0 p≤ فرض صفر رد می شود و می توان با 99 درصد اطمینان نتیجه گرفت که بین گروه ها از نظر آمیزش عاطفی تفاوت معناداری وجود دارد و میانگین نمرات گروه خانواده های متقاضی طلاق بیشتر از گروه خانواده های عادی است.
بنابراین در سطح آلفای 01/0 p≤ فرض صفر رد می شود و می توان با 99 درصد اطمینان نتیجه گرفت که بین گروه ها از نظر کارآمدی نقش ها تفاوت معناداری وجود دارد و میانگین نمرات گروه خانواده های متقاضی طلاق بیشتر از گروه خانواده های عادی است.
بنابراین در سطح آلفای 01/0 p≤ فرض صفر رد می شود و می توان با 99 درصد اطمینان نتیجه گرفت که بین گروه ها از نظر انواع مدل های ارتباط تفاوت معناداری وجود دارد و میانگین نمرات گروه خانواده های متقاضی طلاق بیشتر از گروه خانواده های عادی است.
بنابراین در سطح آلفای 01/0 p≤ فرض صفر رد می شود و می توان با 99 درصد اطمینان نتیجه گرفت که بین گروه ها از نظر کنترل رفتار تفاوت معناداری وجود دارد و میانگین نمرات گروه خانواده های متقاضی طلاق بیشتر از گروه خانواده های عادی است."