Machine summary:
راه حل ویتگنشتاین، از نظر کریپکی، به مسأله شکاکانهاش از طریق این توافق و تفاهم با شکاک آغاز میشود که هیچ «واقعیت ممتازی»36 (بند 192) در ذهن من وجود ندارد که مراد مرا از علامت جمع تعیین کند و از پیش، آنچه را که باید مطابق با این معنا انجام دهم، مشخص نماید.
ویتگنشتاین تصویری تقریبا متفاوت و کلی را پیشنهاد میکند و پرسش «چه چیزی باید موضوع یک جمله باشد تا جمله درست باشد؟» را جای گزین دو پرسش زیر میکند: اولا، «تحت چه شروطی میتوان شکل واژهها را به نحو شایستهای تأیید(یا رد) کرد؟» ثانیا با فرض یک پاسخ به پرسش اول، «تحت این شروط، تأیید(یا رد) شکل واژهها، چه نقش و فایدهای در زندگی ما دارد؟»42 شروط اظهارپذیری و استدلال علیه قواعد خصوصی کریپکی معتقد است میتوانیم بگوییم که ویتگنشتاین تصویری از زبان، نه مبتنی بر شروط صدق بلکه مبتنی بر شروط توجیه یا اظهارپذیری43 پیشنهاد میکند: تحت چه شروطی پذیرفتهایم تا یک اظهار معین را شکل دهیم؟44 نتیجه شکاکانه ویتگنشتاین را به خاطر آوریم: هیچ امر واقعی و هیچ شروط صدقی، با اظهاراتی مانند «مراد زید از (+) عمل جمع است»، تطبیق نمیکند.
Private language argument // 2.
Wittgenstein’s Private Language, Grammar, Nonsense, and Imagination,pp 17-18.
Wittgenstein on Rules and Private Language, p 60 // 36.
Wittgenstein on Rules and Private Language, p 60 // 36.
Wittgenstein on Rules and Private Language, p 60 // 36.
Wittgenstein on Rules and Private Language, p 60 // 36.
A. 1982, Wittgenstein on Rules and Private Language: An Elementary Exposition.
2007, Wittgenstein’s Private Language, Grammar, Nonsense, and Imagination in Philosophical Investigations, §§243–315.