یک واژه ایرانی میانه مانوی Journal Article

دکتر ابو القاسم اسماعیل‌پور در کتاب«اسطوره‌ی آفرینش در آیین مانی» با استفاده از مقاله محققانه‌ی مرحوم دکتر احمد تفضلی نظر اکثر ایران شناسان‌ را در این‌باره نقل کرده‌اند2. آن روشنی و بوی خوش ایزدان که از آغاز به وسیله‌ی‌ آز و اهریمن و دیوان و پری‌ها زده شده بود(آسیب دیده بود)و اکنون نیز او را در غل و زنجیر نگه می‌دارند و آن‌[هایی‌]که در کشورهای(اقالیم)آسمان و زمین بسته شده،وجود دارد و رنج تحمل می‌کند و او را(آن خدا)گشایشگر و نجات‌دهنده باشد. (12)-برای این توضیح با رعایت اصل امانت و با اندکی افزایش از مقاله‌ی استاد دکتر عبد الامیر سلیم مندرج در مجموعه مقالات‌ ایشان به نام«سه گفتار»بی تاریخ،صص 2-1 استفاده شده است. /مفهوم سکونت /کریستیان نوربری شولتز /ترجمه محمود امیریار احمدی /انتشارات آگه،1381 (به تصویر صفحه مراجعه شود) سکونت در واقع نشانی است از پیوندی پر معنا میان انسان و محیط مفروض. اکنون این گزینش‌ها صورت گرفته و سکونت براساس توافق،شکل عمومی به خود گرفته است. پس سکونت می‌تواند به این مفهوم که دلالت‌ بر برقراری صمیمت با مکانی طبیعی است نیز دست یابد.