Abstract:
هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه بین خودکارآمدی ریاضی و نگرش ریاضی با پیشرفت ریاضی در دانش آموزان سال سوم دبیرستان شهر تهران و مقایسه مدل ساختاری این روابط در بین دو گروه دختر و پسر است. به این منظور 800 دانش آموز سال سوم دبیرستان رشته ریاضی به صورت تصادفی از چهار منطقه ( 2، 6، 13 ، 18) آموزش و پرورش شهر تهران انتخاب شدند و به پرسشنامه ای متشکل از دو خرده مقیاس خودکارآمدی ریاضی(میدلتن و میگلی،1997) و نگرش ریاضی(میلر و همکاران، 1996) پاسخ دادند. نتایج نشان داد که خود کارآمدی و نگرش ریاضی در هر دو جنس رابطه معناداری با عملکرد ریاضی دارند. ولی مدل ساختاری دختران و پسران با یکدیگر تفاوت ندارند و هم ارز هستند که این حاکی از این است که تفاوت های جنسیتی در خود کارآمدی، نگرش ریاضی و عملکرد کاهش یافته است.
The purpose of this study was to investigate the relationships between mathematics self-efficacy and mathematics attitude with mathematics achievement، and compare girls and boys in structural model of these relationships. 800 students (400 male، 400 female) were chosen randomly from different parts of Tehran completed the Self Efficacy Scale (Middelton، Midgly، 1997) and the Mathematics Scale Attitude (Miller et al ، 1996). Results indicated that mathematics self – efficacy and mathematics attitude have significant relationship with mathatics performance. But there is not diference between girls and boys in structural model and both of them are parallel. This suggests that gender differences in mathematics seif – efficacy، mathematics attitude، and mathematics performance has declined.Keywords: mathematics self, efficacy, mathematics attitude, mathematics achievement , parallel test of structural model
Machine summary:
رابطۀ خودکارآمدي و نگرش رياضي با پيشرفت رياضي Relationship between Self-efficacy and Attitude with Mathematics Achivement * دکتر محمود قاضي طباطبايي ** معصومه حاتمي ** دکتر زهرا نقش چکيده هــدف پــژوهش حاضــر تعيــين رابطــه بــين خودکارآمدي رياضي و نگرش رياضي با پيشـرفت رياضي در دانش آموزان سال سوم دبيرسـتان شـهر تهران و مقايسه مدل ساختاري اين روابـط در بـين دو گروه دختر و پسر اسـت .
کليدواژه ها: خود کارآمـدي رياضـي ، نگـرش رياضي ، عملکرد رياضـي ، آزمـون هـم ارزي مـدل هاي ساختاري دريافت مقاله : ١٣٩١/٦/٢تصويب نهايي: ١٣٩٢/١١/٦ *دانشکده علوم اجتماعي دانشگاه تهران ** دانشکده روانشناسي و علوم تربيتي دانشگاه تهران مقدمه در سال هاي اخيـر تحـولات جنسـي گسـترده اي، در حـوزة آمـوزش و پيشـرفت تحصيلي به وقوع پيوسته است که نمي توان آنها را محدود و منحصر به تحولات کمـي و افزايش چشمگير نسبت دختران در آموزش دانست ، بلکه ديدگاه هاي جديـدتر بـر ابعـاد کيفي اين تحول تاکيد داشته و آن را در عرصه وسـيع تـري از پيامـدهاي تحصـيلي دنبـال کرده اند که بدون شک بخش عمده اي از اين بررسي هـا معطـوف بـه توضـيح افـزايش خودکارآمدي رياضي و نگرش رياضي دختران در مقايسه با پسران مي باشد.
هدف اين پژوهش بررسي رابطه "خودکارآمدي " "نگرش تحصيلي" بـا "پيشـرفت رياضي" دانش آموزان و مقايسۀ اين رابطه در دختران و پسران است به طور کلي روابـط به دست آمده نشان مي دهد که هر دو متغيـر خودکارآمـدي رياضـي و نگـرش رياضـي رابطۀ مثبت و معناداري با پيشرفت رياضي دارند و اين رابطه در دو گـروه پسـر و دختـر تفاوت معناداري ندارد.