Abstract:
هدف از این مطالعه ، بررسی اثر بی ثباتی اقتصاد کلان بر وام دهی بانک های تجاری در ایران ، با استفاده از داده های بانک های تجاری و شاخص خودساخته بی ثباتی اقتصاد کلان از سال ١٣٥٣ تا سال ١٣٨٨ است . نتایج در چهارچوب روش هم جمعی و مدل تصحیح خطای برداری نشان می دهد که وام دهی بانک های تجاری با بی ثباتی اقتصاد کلان رابطه ای بلندمدت دارد. به عبارت دیگر، در بلندمدت تغییرات در شاخص بی ثباتی اقتصاد کلان (افزایش ) با کاهش وام دهی بانک های تجاری همراه خواهد بود. از سوی دیگر، افزایش در لگاریتم طبیعی دارایی بانک های تجاری که پراکسی از اندازه بانک بوده ، حاکی از تاثیر معنادار آن بر وام دهی بانک های تجاری است . همچنین نتایج به دست آمده نشان می دهد، هرچند نسبت سپرده به سرمایه و وام دهی بانک های تجاری در بلندمدت دارای ارتباط متقابل نسبت به یکدیگر هستند، اما در کوتاه مدت نسبت به خطای تعادل ، خود را تعدیل نمی کنند. به عبارت دیگر، نسبت سپرده به سرمایه هرچند بر وام دهی بلندمدت بانک های تجاری موثر است ، اما خود از آنها تاثیر نمی پذیرد. در واقع ، این متغیر نسبت به سایر متغیرها در کوتاه مدت برون زای ضعیف است .
Machine summary:
نتایج در چهارچوب روش هم جمعی و مدل تصحیح خطای برداری نشان می دهد که وام دهی بانک های تجاری با بی ثباتی اقتصاد کلان رابطه ای بلندمدت دارد.
همچنین نتایج به دست آمده نشان می دهد، هرچند نسبت سپرده به سرمایه و وام دهی بانک های تجاری در بلندمدت دارای ارتباط متقابل نسبت به یکدیگر هستند، اما در کوتاه مدت نسبت به خطای تعادل ، خود را تعدیل نمی کنند.
٢- مبانی نظری و ادبیات موضوع اثرگذاری بی ثباتی اقتصاد کلان بر وام دهی بانک های تجاری در مطالعات داخلی و خارجی چندان مورد توجه و مطالعه قرار نگرفته است ، با این حال برنانکی و رتگر٢ (١٩٩٥)، معتقدند، سیاست 1- Talavera, Tsapin & Zholud 2- Bernanke & Gertler پولی انقباضی (عامل مهم و مؤثر بر وضعیت ثبات اقتصاد کلان ) باعث کاهش وام دهی بانک های تجاری می شود.
نتایج آنها نشان داد که بین نسبت وام بانکی به سرمایه و نااطمینانی اقتصاد کلان که از طریق واریانس شرطی تورم مصرف کننده یا تولیدکننده یا نوسان عرضه پول (M٢,M١) اندازه گیری می شود، رابطه منفی وجود دارد، به گونه ای که بانک ها نسبت های وام دهی خود را زمانی که نااطمینانی اقتصاد کلان کاهش می یابد، افزایش می دهند.
در این تحقیق 1- Baum, Caglayan & Ozkan 2- Talavera, Tsapin & Zholud براساس یک معادله رگرسیونی پیشنهادی برای ایران ، از چهار شاخص برای تصریح یک محیط باثبات اقتصاد کلان استفاده شد که عبارت بودند از: نسبت کسری بودجه به تولید ناخالص داخلی ، نرخ تورم ، تغییرات درصدی نرخ واقعی ارز و انحراف معیار رشد رابطه مبادله .