Abstract:
تعارض علم و دین، یکی از موضوعات همچنان بحث برانگیز، در میان پژوهشگران عرصه دین است. مقصود از علم، علم تجربی و مقصود از دین، مجموعه معارفی است که پیامبر خدا با یافت حضوری به آن دست یافته است و ما با عقل یا نقل، در پی فهم آن هستیم. در نظریه آیت الله جوادی آملی، با اثبات الهی و دینی بودن (به معنای عام) تمام داده های تجربی (داده های یقینی یا اطمینان آور) و اثبات دینی بودن (به معنای خاص) داده های تجربی مربوط به حیطه عمل مکلفان، و وجود راه حل های اصولی برای رفع تعارض ظاهری بین یافت های تجربی و دینی، مساله تعارض علم و دین به صورتی بدیع، حل شده است. رسیدن به این نتیجه، مرهون مقدماتی است که به عنوان مبانی فهم نظریه ایشان، دانستنش ضروری است. این نوشتار، تلاشی است در تبیین برخی از اصول موضوعه ای که ما را در فهم نظریه مورد بحث، یاری می کند. با توضیح برخی از مبانی حضرت استاد، روشن می شود که بسیاری از اشکالاتی که بر نظریه ایشان گرفته می شود، ناشی از توجه نداشتن به مبانی فکری ایشان است.
The conflict between science and religion is still one of the controversial issues among researchers. What is meant here by science is the experimental science and what is meant be religion is the collection of teachings that the Messenger of Allah (may Allah bless him and his descendants) reached through intuition and we try to understand them through traditions or intellect. The approach presented by Ayatollah Jvadi Amoli’s has effectively solved the problem of the conflict between science and religion، by proving that all the experimental data (certain or reliable data) are divine and religious (in the general sense of the words) and that the experimental data related to the practical domain of the responsible individuals are also religious (in the specific sense of the word)، and also by proving the existence of fundamental solutions for the elimination of the apparent confliction of the experimental and religious findings. Achieving such a result was only possible due to some premises that are fundamental to the understanding of his approach; this paper is an attempt to explain some of the principles of the issues that would help understand the aforementioned approach. The explanation of some of the principles of Ayatollah Javadi Amoli’s approach will clarify the fact that some of the critiques that are leveled against his approach are due to inattention to his intellectual principles.
(
, 
, 
)
