Abstract:
مقدمه : تحقیقات نشان می دهد که گروههای مختلف افراد بعضا از لحاظ سلامت روان در سطح پایین تر از عادی می باشند. از این رو به نظر می رسد که افراد مبتلا به وابستگی مواد نیز از لحاظ کارکردهای سلامت روان دچاره مخاطره هستند. هدف : هدف تحقیق حاضر تعیین اثر بخشی برنامه آموزش تاب آوری بر سلامت روان افراد مبتلا به وابستگی مواد در کانون توسکای شهر تهران میباشد. روش : این تحقیق جزء تحقیقات کاربردی بوده و روش این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی است . جامعه ی آماری شامل کلیه ی نوجوانان و جوانان پسر مبتلا به وابستگی مواد کانون توسکا که در برنامه ی ٢٨ روزه ایمان مدار- پرهیز مدار تحت درمان بوده اند، می باشد.حجم نمونه ی مورد نظر شامل ٤٢ نفر میباشد که به صورت تصادفی ساده انتخاب شده اند. ابزارهای مورد استفاده در این تحقیق پرسشنامه های سلامت عمومی (GHQ٢٨) و پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون میباشند که بر اساس آن ، آزمونها به صورت گروهی انجام شده است . // یافته ها: یافته های تحقیق حاضر نشان میدهد که آموزش تاب آوری بر سلامت روان افراد مبتلا به وابستگی مواد درکانون توسکا موثر است (٠٠١>p ). نتیجه گیری: نتیجه تحقیق حاضر نشان می دهد که آموزش تاب آوری بر بهبود سلامت روان افراد مبتلا به وابستگی مواد نقش مهم و تعیین کننده ای دارد. بدین معنا که آموزش تاب آوری باعث افزایش سلامت روان افراد مبتلا به وابستگی مواد می شود. بر اساس یافته های پژوهش پیشنهاد می شود که به افراد مبتلا به وابستگی مواد آموزش تاب آوری داده شود. همچنین به نظر می رسد که یافته های تحقیق حاضر می تواند در برنامه ریزی های پیشگیری، آموزشی و بهداشت روانی افراد مبتلا به وابستگی مواد موثر باشد.
Machine summary:
"com یافته ها: یافته های تحقیق حاضر نشان میدهد که آموزش تاب آوری بر سلامت روان افراد مبتلا به وابستگی مواد درکانون توسکا موثر است (٠٠١>p ).
نتیجه گیری: نتیجه تحقیق حاضر نشان می دهد که آموزش تاب آوری بر بهبود سلامت روان افراد مبتلا به وابستگی مواد نقش مهم و تعیین کننده ای دارد.
زرین کلک (١٣٨٩) در تحقیقی به بررسی تأثیر آموزش مولفه های تاب آوری بر کاهش سطح اعتیاد پذیری و تغییر نگرش دانش آموزان سال اول مقطع متوسطه نسبت به مصرف مواد پرداخته است .
با توجه به تحقیقات فوق الذکر و هدف تحقیق حاضر که عبارت است از بررسی اثربخشی آموزش تاب آوری بر سلامت روان افراد مبتلا به وابستگی مواد، فرضیه زیر قابل تدوین و تأمل می باشد.
یعنی اینکه تفاوت بین نمرات اختلافی گروه آزمـایش و گـروه کنتـرل متغیـر سـلامت روان از لحاظ آماری معنادار می باشد و با توجه به میانگین هـای نمـرات اختلافـی ، کـه میـانگین نمره اختلافی گروه آزمایش متغیر سلامت روان (١٧٢٩=x) می باشد و میانگین نمره اختلافـی گروه کنترل (٦١٩=x) می باشد، بیانگر ایـن اسـت کـه میـانگین اخـتلاف بـین پـیش آزمـون و پس آزمون گروه آزمایش در متغیر سلامت روان بیشتر از میانگین اختلاف بـین پـیش آزمـون و پس آزمون گروه کنترل است که بیانگر اثر اجرای برنامه آمـوزش تـاب آوری مـی باشـد کـه بـر روی گروه آزمایش اجرا شده اما گروه کنترل این آموزش را نداشته اند و اختلاف بین میـانگین دو گروه آزمایش و کنترل (١١/١٠=٦/١٩-١٧/٢٩) ناشی از اجرای برنامـه آمـوزش تـاب آوری برای گروه آزمایش می باشد که می تواند در بهبود وضعیت سلامت روان افراد مبتلا به وابستگی مواد موثر باشد.
بحث و نتیجه گیری نتیجه تحقیق حاضر نشان می دهد که آموزش تاب آوری بر بهبود سلامت روان افراد مبتلا به وابستگی مواد نقش مهم و تعیین کننده ای دارد."