Abstract:
حرکات مغرضانه غربیها، و تلاش آنها در جهت معرفی اسلام به عنوان دین جنگ و شمشیر و اتهام آنها به مسلمانان به عنوان پدیدآورندگان «جنگ مقدّس» سبب شده تا نویسندگان مسلمان در مقابل اینگونه حرکات موضعگیری نمایند. متن حاضر سعی دارد تا با مقایسه متون مقدّس تورات، انجیل و قرآن سهم تورات در تحریک یهودیان به جنگ را معرفی نماید. نیز نویسنده میکوشد تا آیات و کلمات ناظر به صلح و دوستی را از میان کتب مقدّس استخراج نموده و به عنوان راهکاری برای دوری از تعصّبات دینی، و نیل به سوی صلح و آرامش جهانی ارائه نماید.
Machine summary:
"بررسی مقاله یکی از اصلیترین منابعی که نویسنده از آنها استفاده نموده ـ و اینجا فرصتی برای معرفی آن پیش میآید ـ کتاب زندگینامه پیامبر اسلام محمد صلیاللهعلیهوآله، نوشته خانم کارن آرمسترانگ است.
قرآن به صراحت، تعمیم دادن حق دفاع از خود را به آغاز جنگ ممنوع کرده است و اجازه نمیدهد که این آیات برای شروع جنگ، مورد استفاده قرار گیرد: «و قاتلوا فی سبیل الله الذین یقاتلونکم ولا تعتدوا إن الله لا یحب المعتدین»(بقره: 190)؛ و در راه خدا با کسانی که با شما کارزار میکنند کارزار کنید و از حد مگذرید که خدا از حد گذرندگان را دوست ندارد.
کتاب مقدس اسلام (قرآن) از مسلمانان نخواسته است تا مردم دیگر سرزمینها را مورد تاخت و تاز قرار دهند، اما مسلمانان نقش حکومت بازی میکنند؛ مانند هر شخص دیگری که این نقش را به عنوان تنها وسیله نجات انجام میدهد.
از جنگ مقدس به سوی صلح مقدس گرچه این سه دین توحیدی، راه یا راههایی برای توجیه جنگ در دفاع از خود پیدا کردند، اما باید از «صلح مقدس» بیشتر سخن برانند تا «جنگ مقدس»؛ چراکه محور اصلی آموزههای این سه دین «حرمت انسان» است.
این در حالی است که ماهیت و ذات جنگهای ما مقدس است، نه اینکه رنگ تقدس به آن زده باشیم؛ چراکه جنگ در اسلام، فقط به خاطر اصلاح است، اما تعبیر «جنگ مقدس» حاکی از جنگی است که به هر بهانهای به راه میافتد و برای توجیه آن، دست به دامن متون مقدس میشوند."