Abstract:
با توجه به ارتباط بین ریتم آلفا (١٣-٨ هرتز) و تتا (٨-٤ هرتز) باحالت هیپنوگوگیک ، در این مطالعه امکان آموزش افراد معتاد برای بهبود ویژگیهای شخصیتی و درمان آنها در مقایسه با گروه کنترل بررسی شد. نمونه این مطالعه ٣٤ نفر بیمار مرد (با میانگین سن ٣٢/٢٥ و انحراف معیار ٤/١٢ سال) وابسته به مورفین بودند که به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش (١٦ نفر) و کنترل (١٨ نفر) جایگزین شدند. روش استفادهشده طرح پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه کنترل بود. بیماران قبل از درمان و بعد از درمان با استفاده از پرسش نامه نئو (فرم تجدیدنظرشده کوتاه (NEO-FFI-R) (و تست مورفین ارزیابی شدند. نتایج حاصل از آنووای دوعاملی با اندازهگیری مکرر، بهبودی معناداری را در بعد شخصیتی روان رنجورخویی (N) و انعطافپذیری (O) بعد از ٢٠ جلسه درمانی نوروفیدبک نشان داد؛ اما در ابعاد شخصیتی دلپذیر بودن(A) ، باوجدان بودن (C) و برونگرایی (E) تفاوت معناداری به دست نیامد. همچنین نتایج منفی آزمایش ادرار در گروه آزمایش به طور معناداری بالاتر از گروه کنترل بود (٥٦/٢ درصد در برابر ٢٢/٢ درصد). این مطالعه نشان داد که افراد معتاد می توانند یاد بگیرند ویژگیهای شخصیتی خود را بهبود ببخشند و میزان عود کمتری داشته باشند
Machine summary:
پژوهش های روانشناسی بالینی و مشاوره، ٤ (١)، ٢٠-٥ اثربخشی نوروفیدبک آلفا/تتا بر پنج عامل بزرگ شخصیتی افراد وابسته به مورفین 2 سوران رجبی ١، محمد نریمانی دریافت :١٣٩٠/٨/٢٩ پذیرش: ١٣٩٢/٥/١٦ چکیده با توجه به ارتباط بین ریتم آلفا (١٣-٨ هرتز) و تتا (٨-٤ هرتز) باحالت هیپنوگوگیک ، در این مطالعه امکان آموزش افراد معتاد برای بهبود ویژگیهای شخصیتی و درمان آنها در مقایسه با گروه کنترل بررسی شد.
mock neurofeedback Saxby &Peniston, (١٩٩٥) در مطالعه ای بر روی ١٤ فرد دارای وابستگی مزمن به الکل با علائم افسردگی نشان دادند که پروتکل آلفا/تتا به مدت ٢٠ جلسه ی ٤٠ دقیقه ای موجب کاهش افسردگی و علائم آسیب روانی شده است و ٢١ ماه پس از درمان این نتایج پایدار بود.
Sideroff &Scott, Kaiser, Othmer, (٢٠٠٥) در مطالعه ای بر روی نمونه ای وسیع (١٢١ نفر) از افراد وابسته به مواد مخدر که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شده بودند نشان دادند گروه آزمایش که تحت پروتکل درمانی پینستون در تلفیق با پروتکل اسکات و کایزر (افزایش بتا١ و ریتم حسی حرکتی ٢ و کاهش تتا و های بتا٣) بودند در مقایسه با گروه کنترل بهبودی معناداری را در توجه و ٥ مقیاس از ١٠ مقیاس از ٢-MMPI نشان دادند.
McCammon &Cannon, Lubar, Gerke, Thornton, Hutchens, (٢٠٠٨) در مطالعه ای به بررسی تأثیر نوروفیدبک لورتا٤ (LNFB) در قشر سینگولیت قدامی به عنوان شیوهای در درمان اعتیاد و بررسی میزان اثرات این شیوه آموزشی در ٨ ناحیه دیگر در کرتکس مغز که نقش مهمی را در اختلال سوءمصرف مواد ایفا می کنند، پرداختند.