Abstract:
ادبیــات پایــداری، برجــسته کــردن پیــامهــای انــسانی از جملــه آزادگــی ، حــق خــواهی ، عـدالت طلبـی ، ظلـم سـتیزی، وطـن دوسـتی ، ایثـار و اسـتقامت اسـت . در ایـن نـوع ادبیـات شـاعر یـا نویـسنده بـا زبـان، رفتـاری فراهنجـار دارد. او بـه دنبـال زبـانی اسـت کـه بـا همـه مـردم جهـان گفتگو کند؛ لذا پیـامهـای انـسانی حادثـه ای چـون جنـگ را درونـی مـی کنـد و بـه جهـان ارائـه مــی کنــد. مبــارزة جــدی و آشــتی ناپــذیر امــام خمینــی (ره) برابــر دو عنــصر «اســتبداد داخلــی » و«اســتعمارخارجی » بــا انگیــزة ادای تکلیــف و جلــب رضــای حــق تعــالی ، بــر ســه رکــن اساســی اتکال به خدا اعتماد به مـردم و اعتمـاد بـه نفـس متکـی بـود. پیـامهـای امـام کـه دلهـای مبـارزان را گـرم و آتــش مبـارزه را روشــن نگـه داشــته اسـت ، ســه ویژگـی اساســی دارد: ١- برانگیزنـدة حــق ، ٢- هدایت و ترسیم خط انقلاب ، ٣- ثبت دقیق تاریخ و قیام و مبارزة مردم . عناصــر پــنج گانــة اســتراتژیک امــام عبارتنــد از:١- تغییــر ذهنیــت ملــت ، ٢- خــط مــشی و جهــت دهــی بــه ملــت ایــران،٣- منــزوی کــردن مخالفــان ملــت ، ٤- خنثــی ســازی اقــدامات آمریکا، ٥- اعتباربخشی و اعتبارسازی برای جمهوری اسلامی . در ایــن مقالــه ســعی بــر ایــن اســت تــا بــا توجــه بــه مبــانی ادبیــات پایــداری، جلــوه هــای ادبیات پایداری را در کلام امام خمینی (ره) تحلیل کنیم .
Machine summary:
١-١- بیان مسأله فرضـیه ایـن اسـت کـه امـام خمینـی بـا توجـه بـه مبـانی ادبیـات پایـداری چـه مبنـای عقلــی - اســتدلالی چــه دینــی- اعتقــادی، معتقــد بــود کــه بقــا و دوام همیــشگی احکــام اســلامی امکــان پــذیر نیــست مگــر بــا ایجــاد حکومــت اســلامی و ایــن خداونــد ســبحان اســت کــه از مــا مــی خواهــد در مقابــل کفــر و زندقــه و ســتم و ســتمکاران ایــستادگی کنـیم .
مـا در ایـن مقالـه بـه ایـن سـؤال پاسـخ مـی گـوییم کـه ادبیـات پایـداری در کـلام امــام بــا تحــولات گونــاگون سیاســی و اجتمــاعی چگونــه جلــوه کــرده اســت ؟ پــس از بیـــان منـــشأ ادبیـــات مقاومـــت ، مبـــانی ادبیـــات پایـــداری امـــام (ره) را ذکـــر کـــرده، اســتراتژی مبــارزاتی آن حــضرت را در رویــارویی بــا اســتبداد، بــه عنــوان ادبیــات پایداری یا پیش شرطهای این ادبیات مطرح می کنیم .
پیـر بلانـشه در کتـاب خـود بـا عنـوان «ایـران، انقـلاب بـه نـام خـدا» از قـول امــام در آســتانة جــشن هــای ٢٥٠٠ ســالة شاهنــشاهی چنــین آورده اســت : «در آســتانة ایــن عیاشــی نفــرت انگیــز، آیــت الله خمینــی در تبعیــدگاه خــود نجــف در عــراق اعلامیــة مفـصلی چـاپ مـی کنـد: «فقـط خـدا مـی دانـد کـه سـلطنت ایـران از آغـاز پیـدایش خـود چــه جنایــت هــا کــرده اســت .
نگــاه سیاســی - فقهــی امــام بــه مــسائل ایــران و جهــان در وضــعیتی مطــرح شــد کــه ورود علمــا بـه سیاسـت بـسیار مـذموم شـناخته مـی شـد و حتـی جریـان غالـب فکـری ایـن بـود کـه نـه تنهــا مبــارزه سیاســی بــا رژیــم پهلــوی را غیــرممکن مــی دانــستند، بلکــه پیــشاپیش ، سرنوشــت آن را محکــوم بــه شکــست قلمــداد مــی کردنــد.