Abstract:
سندروم درد پاتلوفمورال یکی از متداولترین آسیبهای زانو در سنین جوانی است. با توجه به انتخاب راهبردهای مختلف توسط افراد هنگام بروز درد، هدف از این مطالعه دستیابی به پاسخ این پرسش است که وجود درد یکطرفۀ پاتلوفمورال توزیع نیروی بین دو پا و نوسانات مرکز فشار را چگونه تحت تأثیر قرار میدهد؟ برای این منظور دوازده زن مبتلا به درد یکطرفۀ پاتلوفمورال و دوازده زن بدون سابقۀ هیچگونه درد در اندام تحتانی، همگنشده با گروه مبتلا در این تحقیق شرکت کردند. شاخصهای انحراف استاندارد نوسانات قدامی خلفی (SDAP)، انحراف استاندارد نوسانات داخلی خارجی (SDML)، میانگین سرعت نوسانات، طول مسیر جابهجایی مرکز فشار، محدودۀ نوسانات، طول محور مینور، طول محور ماژور، نیرو و شاخص تقارن (SI) ارزیابی شد. نتایج مطالعۀ حاضر نشان داد که سندروم درد پاتلوفمورال بر توزیع متقارن نیرو بر روی دو پا در حالت ایستادۀ ساکن در افراد مبتلا تأثیر گذاشت و متعاقب آن بیشترین تأثیر در نوسانات پاسچرال این افراد در جهت داخلی - خارجی (64/21±12/19) دیده شد. از کلیۀ شاخصهای مورد بررسی تنها طول مسیر جابهجایی مرکز فشار در دو گروه تفاوت معناداری را نشان نداد (4/0P=). افزایش نیروی متحملشده بر روی پای سالم در افراد مبتلا به درد یکطرفۀ زانو در درازمدت میتواند صدمات جبرانناپذیری را به پای سالم این افراد وارد کند، بنابراین در برنامههای توانبخشی علاوهبر ارائۀ راهکارهای تقویتی سازوکارهای درگیر در تعادل، باید بهصورت ویژه پای سالم در افراد مبتلا به درد یکطرفۀ پاتلوفمورال را در نظر داشت.
Machine summary:
با توجه به انتخاب راهبردهای مختلف توسط افراد هنگام بروز درد، هدف از این مطالعه دستیابی به پاسخ این پرسش است که وجود درد یکطرفة پاتلوفمورال توزیع نیروی بین دو پا و نوسانات مرکز فشار را چگونه تحت تأثیر قرار می دهد؟ برای این منظور دوازده زن مبتلا به درد یکطرفة پاتلوفمورال و دوازده زن بدون سابقة هیچ گونه درد در اندام تحتانی ، همگن شده با گروه مبتلا در این تحقیق شرکت کردند.
ریسک فاکتورهای مختلفی در مطالعات انجام گرفته برای ابتلا به سندروم درد پاتلوفمورال پیشنهاد شده است که از جمله می توان به ویژگی های دموگرافیکی (سن ، قد و وزن بدن )، میزان فعالیت بدنی ، بدراستایی اندام تحتانی ، ضعف یا کوتاهی عضلات اندام تحتانی ، زاویة Q افزایش یافته و عدم تعادل در زمان شروع به فعالیت عضلة پهن داخلی نسبت به پهن خارجی اشاره کرد (٢،٣،٧،٨،٢٥).
مقادیر مربوط به شاخص های مرکز فشار دو گروه مبتلا به درد و کنترل گروه (به تصویر صفحه مراجعه شود) بحث و نتیجه گیری یافتة اصلی تحقیق حاضر نشان دهندة افزایش نوسانات پاسچرال در وضعیت ایستا به علت عدم تقارن بین نیروی (وزن بدن ) متحمل شده در پای سالم و مبتلا در گروه مبتلایان به سندروم درد پاتلوفمورال بود.
علاوه بر این در دو گروه به علت جنسیت آزمودنی ها مرکز فشار تا حدی به سمت قدام متمایل تر است (١٩)، اما از آنجا که برای کنترل نوسانات در جهت داخلی - خارجی از راهبرد هیپ استفاده می شود (٢٣)، همچنین در مطالعات نشان داده شده عضلات هیپ در افراد مبتلا به سندروم درد پاتلوفمورال نسبت به افراد سالم ضعیف تر است (٣،١٧)، این امر نیز می تواند یکی از دلایل افزایش نوسانات باشد.
Lankhorst NE, Bierma-Zeinstra SM, van Middelkoop M.