Abstract:
مالزی یکی از کشورهای آسیای جنوب شرقی است که روند توسعه اقتصادی- اجتماعی خود را در دوره بعد از جنگ جهانی دوم، و به طور مشخص از دهه 1970م آغاز کرد. این کشور با بهره مندی از مدیریت دقیق اقتصادی، بهره گیری از تجربه نسل اول توسعه در این منطقه (ژاپن و کره جنوبی)، سرمایه گذاری خارجی و آزاد سازی اقتصادی، به سرعت رو به توسعه نهاد و امروزه یکی از کشورهای توسعه یافته مسلمان به شمار می رود. در عین حال، سیاست در این کشور، همچون ممالک توسعه یافته، دموکراتیک نیست اما رو به سوی دموکراسی دارد و در حال نزدیک شدن به آن است. نوشتار حاضر به بحث پیرامون چگونگی فرایند توسعه و بخصوص توسعه سیاسی و دموکراسی در این کشور بخصوص در سال های نخست وزیری ماهاتیر محمد (2003-1981م) می پردازد.
Malaysia is one of the Asian southeast countries which began its socioeconomic development after the Second World War and particularly during 1970’s. This country applied the exact economic management and used the development experience of the first generation in the region (Japan and south Korea)، foreign investment and free enterprise system in its road to development and it is today one of the developed Muslim nations. Though، this nations، as of yet، is not politically as democratic as developed nations، however، it increasingly marching toward a more democratic political system. This article aims to present argument on the process of economic and political development Malaysia.
(
, 
, 
)
