Abstract:
نگارنده در این گفتار، اشعار ابوطالب را از چند دیدگاه بررسی و تحلیل میکند. روایت شاعران از آن اشعار، دیدگاه معصومان :، استشهاد به این اشعار در منابع تفسیری و نحوی و جغرافیایی و لغوی، تضمین این اشعار، مباحث تاریخی در آنها به ویژه دفاع ابوطالب از پیامبر، اغراض شعری در سروده های ابوطالب به ویژه مدح پیامبر و دفاع از ایشان .
Machine summary:
"ضروب¡ بنصل السیف سوق سمانها إذا عدموا زادا فانک عاقر (الدره الغراء، ص ٩٨) در بسیاری از کتاب های نحوی این بیت شاهد مjال است از جمله : نک : سیبویه ، ج ١، ص ١١١؛ مبرد، ج ٢، ص ١١٤؛ رضیالدین استرآبادی، ج ٢، ص ٢٠٢؛ ابن هشام انصاری، ص ٢٧٥.
یاقوت حموی در معجم البلدان (ج ١، ص ٩٣٨) به هنگام بر شمردن کوه های مکه به این سه بیت از سروده های جناب ابوطالب استشهاد جسته است : أعوذ برب الناس من کل طاعن علینا بشر أو ملح بباطل و من کاشح یسعی لنا بمغیبة و من ملحق فی الدین ما لم نحاول و ثو◦ر و من أرسی ثبیرا مکانه و عیر و راق فی هراء و نازل (الدره الغراء، ص ١٢٢) ٢-٣.
ابوطالب سروده ای دارد در مدح پیامبر اکرم ٦: لقد أکرم الله النبی محمدا فأکرم خلق الله فی الناس أحمد و شق له من اسمه لیجله فذوالعرش محمود¡ و هذا محمد (الدره الغراء، ص ٨٧) این ابیات را ابن کjیر (ج ١، ص ٢٦٦) وابن حجر عسقلانی (الاصابة ، ج ٤، ص ١١٥) و برخی دیگر نقل کرده اند (برای تفصیل نک : الدره الغراء، همانجا).
نحن و هذا النبی أسرته نضرب عنه الاعداء کالشهب ان ◦ نل◦تموه بکل جم◦عکم فنحن فی الناس أ◦لأم العرب (الدره الغراء، ص ٧٢) حسن ختام این بخش اشاره به قصیدة بلند لامیۀ جناب ابوطالب است که به گفتۀ ابن کjیر (ج ٣، ص ٥٣): "هذه قصیده¡ عظیمة ¡ بلیغة جدا لا یستطیع أن یقولها الا من نسبت إلیه ، هی أفحل من المعلقات السبع و أبلغ فی تأدیة المعنی فیها جمیعا ."