Abstract:
هدف از این پژوهش بررسی میزان خوداستنادی استادان تربیت بدنی در نشریه های «المپیک» و «حرکت» طی سال های 1382 تا 1388 بود. بر این اساس، تعداد و میزان مقاله های دارای خوداستنادی، نسبت نویسندگان خوداستنادگر به کل نویسندگان، تعداد خوداستنادی و میزان آن، توزیع خوداستنادی به ترتیب سال انتشار و نسبت خوداستنادی به تفکیک نوع مدرک در دو نشریه «المپیک» و «حرکت» بررسی شد. روش تحقیق این پژوهش توصیفی بود. یافته های پژوهش نشان داد، میزان مقاله های خوداستنادی برای دو نشریه «حرکت» و «المپیک» به ترتیب 2/24 و 7/31 درصد است. میانگین خوداستنادی هر مقاله به ترتیب برای این دو نشریه 36/0 و 48/0 درصد است. در هر دو نشریه میزان خوداستنادی از رشد صعودی یا نزولی منظمی طی این سال ها برخوردار نبوده است. در هر دو نشریه بالاترین درصد مدرک مورد استفاده در خوداستنادی های نویسندگان نشریات چاپ شده قبلی است. امروزه کمیته های ترفیع دانشگاهی به منظور ارزیابی بازدهی اعضای هیات علمی خود و شایستگی علمی کار آنها از شمارش تعداد استنادها و تعیین ضریب تاثیرگذاری نشریات استفاده می کنند، بنابراین پرداختن به این موضوع اهمیت ویژه ای دارد.
The aim of this research was to study the self-citation of physical education professors in “Olympic” and “Harakat” journals from 2003 to 2009. The amount and number of papers with self-citation، the ratio of self-citation authors to all authors، number of self-citation and its amount، self-citation distribution according to the year of publication and the ratio of self-citation to the type of degree were studied in two journals of Olympic and Harakat. The method of this research was descriptive. Findings showed that the amount of self-citation papers in Harakat and Olympic was 24. 2% and 31. 7% respectively. The mean self-citation of each paper was 0. 36% and 0. 48% in Harakat and Olympic respectively. Both journals did not have a regular ascending or descending growth in self-citation amount during these years. In both journals، the highest percentage of a document used in self-citation of the authors was previous published journals. Nowadays، as university promoting committees count the number of citations and identify the impact factor of journals to evaluate the efficiency of their faculty members and their scientific competencies، this subject has a special importance.
Machine summary:
نسبت خوداستنادی به تفکیک نوع مدارک در دو نشریه به چه صورت است ؟ روش تحقیق در این مطالعه تمام استنادهای موجود در ٥٠٩ مقالة تألیفی دو نشریة «حرکت » و «المپیک » طی سال های ١٣٨٢ تا ١٣٨٨ که بالغ بر ١١٥٧٢ استناد البته به صورت تکراری بود، بررسی شد.
از آنجا که هدف این پژوهش بررسی رفتار خوداستنادی استادان تربیت بدنی یا به عبارت دیگر اعضای هیأت علمی دانشگاه های مختلف در رشتة تربیت بدنی در مقاله های تألیفی آنان است ، بنابراین بهترین جامعة آماری ممکن نشریه های «حرکت » و «المپیک » به سبب دسترسی و سابقة چاپ است .
بنابراین می توان گفت که میزان مقاله های دارای خوداستنادی برای این دو نشریه به ترتیب ٢٤/٢ و ٣١/٧ درصد است .
نتایج نشان می دهد که میزان مقاله های دارای خوداستنادی برای دو نشریة «حرکت » و «المپیک » به ترتیب ٢٤/٢ و ٣١/٧ درصد است .
نتایج این پژوهش با نتایج پژوهش شهریاری و افقی (١٣٨٦) که با هدف بررسی و مقایسة میزان خوداستنادی در دو نشریة علوم اطلاع رسانی و فصلنامة کتاب (١٣٧٤-١٣٨٣) انجام گرفت همسو نیست ، از این نظر که یافته های این پژوهش نشان می دهد که میزان خوداستنادی در این دو نشریه به ترتیب ٢/٧ و ٢/٩ درصد است (٣).
یافته های این پژوهش نشان می دهد که بیشترین میزان خوداستنادی به تفکیک نوع مدرک در هر دو نشریه استناد به مقالات نشریه های علمی - پژوهشی و سپس کتاب است .
"Self-citations in the library and information science literature".