Abstract:
مطالعات روابط بین الملل از منظر معرفت شناسی تحت تـسلط دو سـنت معرفـت شـناختی است . معرفت شناسی اثباتی و معرفت شناسی فرااثباتی اینکـه هـدف از پـژوهش ، و مطالعـه روابط بین الملل چیست ؟ پرسشی است که در این مقاله مورد بحث قرار مـی گیـرد. بـا ایـن فرض که هدف تحت تاثیر موضع معرفت شناختی است که پژوهـشگر اتخـاذ مـی کنـد. در مطالعات روابط بین الملل اگر پژوهشگر در چارچوب معرفت شناسی اثباتی قرار گیرد هدف او مهار پیش بینی پدیده های بین المللی خواهد بود حال اگر پژوهشگر در چارچوب معرفت شناسی فرااثباتی قرار گیرد هدف ازمطالعه و پژوهش صرفا فهـم و رهـایی پدیـده هـای بـین المللی خواهد بود. منطق تحلیلی حاکم بر این پژوهش دیالکتیک است ، یعنی به یاری اندیـشه دیالکتیک ابتدا به تحلیل و بررسی سنت معرفت شناختی مسلط یعنی اثباتی گرایی می پردازیم و هدف مطالعات بین المللی را از منظر این معرفت شناسی بررسی مـی کنـیم . سـپس سـنت معرفت شناختی مخالف یعنی فرااثبات گرایی را بررسی و هدف مطالعات بین الملـل از ایـن منظر مورد بحث قرار می دهیم .
The study of international relations fall into two epistemological traditions: Positivism and post-positivism. The main question is what is the purpose of research and study of international relations?
This article argue that the Purpose affected by researcher epistemological Position. In the study of international relations if researcher stay put in framework of positivism epistemology، thus، your purpose of the study will be containment and prediction of international relations phenomena. But، if she/ he stay put in the post positivism epistemology the Purpose will be understanding and emancipation of phenomena. The logic of this article is dialectic logic.
Machine summary:
"او در اثر خود نمونه های متعـددی از رفتـار دولـت را در طـول تاریخ روابط بین الملل برای تایید و تصدیق نظریة خـویش مبتنـی بـر اینکـه قـدرت و منافع در درجه اول اهمیت قراردارد، ذکر می کند و بر این اعتقاد است که بـا توجـه بـه این دو عامل می توان رفتار آینده دولت ها را پیش بینی کرد.
«نظریـه عمـومی عبـارت اسـت از دانش جامع ، قابل درک ، منسجم و خود اصلاح گر بـه عـلاوة پـیش بینـی ، ارزشـیابی و کنترل روابط کشورها و شرایط جهان » (فرانکل ، ١٣٧١:٧٩-٧٨) به تعبیر رایت اندیشمند روابط بین الملل که دست به پژوهش برای ارائه نظریه می زنـد، هـدفی جـز سـلطه بـر روابط کشورها و شرایط جهان ندارد او از این طریق درصدد است تا قابلیت پـیش بینـی پدیده های بین المللی را داشته باشد.
» (رنگر، پیشین : ٣١٢) هر چند این دسته از پست پوزیتیویستها در نائـل آمـدن بـه شکـستن شـالوده هـای مدرنیسم در روابط بین الملل یکپارچه نیستند و سبک و مشرب و موضوعات گوناگونی را مطرح می کنند، لیکن ؛ از منظر روش شناسی و معرفت شناسی ، همه آنان هدفی را که دنبال می کنند؛ در واقع انتقـاد از نارسـایی هـای پـژوهش در حـوزه روابـط بـین الملـل پوزیتیویستی اسـت ."