مقایسه ی نتایج آزمایشات سرولوژی و بیوپسی در تشخیص هلیکوباکتر پیلوری بیماران مبتلا به سوء هاضمه Journal Article

مقدمه : هلیکوباکترپیلوری یک عامل مهم ایجاد عفونت مزمن معده ، گاستریت مزمن ، اولسر پپتیک و سرطان معده در انسان است . با استفاده از شیوه های تشخیصی سریع و ارزان و درمان آلودگی با این ارگانیسم میتوان از عوارض بیشماری جلوگیری کرد. این مطالعه به منظور مقایسه دو روش سرولوژی و هیستولوژی در تشخیص هلیکوباکتر پیلوری در بیماران مبتلابه دیس پپسی انجام شده است . مواد و روش ها: این مطالعه تحلیلی بر روی ٣٩٥ نفر از بیماران مبتلابه دیس پپسی مراجعه کننده به بیمارستان امام حسین (ع ) شاهرود انجام شد. برای تمام بیماران آندوسکوپی انجام و بیوپسی استاندارد از ٦ نقطه معده و دوازدهه گرفته شده و همزمان نمونه خون نیز جهت آزمایشات سرولوژی گرفته شد. جهت تشخیص هلیکو باکتر پیلوری در مطالعات هیستولوژی از رنگ آمیزی گیمسا و در مطالعات سرولوژی از روش الیزا جهت اندازه گیری تیتر IgG ضد هلیکوباکتر پیلوری استفاده شده و سپس داده ها با محاسبه حساسیت ، ویژگی و ارزش اخباری مثبت و منفی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج : از ٣٩٥ بیمار مبتلابه دیس پپسی، آزمون سرولوژی هلیکوباکترپیلوری در ٢١٢ نفر (٥٣.٧%) و بافت شناسی در ٣١٦ نفر (٨٠%) مثبت بود. مقایسه روش سرولوژی (IgG) در مقایسه با نتایج بیوپسی دارای حساسیت ٦٣.٩%، ویژگی ٨٧.٣%، ارزش اخباری مثبت ٩٥.٣% و ارزش اخباری منفی ٣٧.٧% میباشد. با استفاده از منحنی راک، بهترین نقطه برش ١ واحد تعیین گردیده که در این نقطه حساسیت آزمون ٩٥.٣% و ویژگی آن ٧٨.٥% میباشد. نتیجه گیری: باتوجه به بالابودن ویژگی آزمون سرولوژی و بالابودن نسبی حساسیت در مقایسه با روش بیوپسی و همچنین سادگی، سرعت و ارزان بودن این آزمون ، توصیه میگردد که از این آزمون جهت غربالگری با نقطه برش ١ واحد استفاده گردد.

Introduction: Helicobacter pylori infection is a major cause of chronic gastritis, peptic ulcers and gastric cancer in humans. By using inexpensive laboratory methods for diagnosis of H. pylori infection several complications can be prevented. This study compared two methods including, histology and serology tests for diagnosis of H. pylori in patients with dyspepsia which has been conducted in 2012. Methods: 395 patients with dyspepsia which referred to Imam Hossein hospital of Shahroud were participated in this study. All patients undergoing endoscopic procedures and 6 standard biopsy specimens were taken for histological examination. Giemsa stain used for histological detection of H. pylori in gastric biopsy specimens serology. H. pylori IgG ELISA method was also performed to measure IgG titers against H. pylori. Data were statistically analyzed and the sensitivity, specificity, positive and negative predictive values were calculated. Results: From 395 patients with dyspepsia, serological test were positive in 212 patients (53.7%), histological test were positive in 316 (80%) patients including 178 male patients (56.3%) and 138 female patients sensitivity and specificity were 63.9%, and 87.3% respectively. Moreover positive predictive value was 95.3% and negative predictive value was 37.7%. Conclusion: Due to the high specificity and the relative sensitivity of serological tests as well as simplicity, speed and low cost of these testin comparison with other diagnostic methods these tests could be, recommended for screening.

"مقایسه ی نتایج آزمایشات سرولوژی و بیوپسی در تشخیص هلیکوباکتر پیلوری بیماران مبتلابه سوء هاضمه حمید واحدی 1 ، محمدباقر سهرابی * 2 ، پونه ذوالفقاری 3 ، مرجان دشتیپور 4 ، مریم یارمحمدی 5 ، الهه یحیایی 6 ، مریم رضاعلی 7 ، نسیم نیک خصلت 8 چکیده واژه های کلیدی: دانشگاه علوم پزشکی شاهرود- بیمارستان امام حسین (ع )- استادیار. باتوجه به نتایج متفاوت مطالعات متعدد باکتری عامل اصلی گاستریک مزمن و اولسرپپتیک (زخم معده ) در خصوص ارزش تشخیصی آزمون سرولوژی در تشخیص عفونت محسوب شده و عامل اصلی خطر برای زخم های پیتیک (معده )، هلیکوباکتر از یک سو و آسان بودن ، ارزان و قابل پذیرش تر بودن این آدنوکارسینوم و لنفوم معده میباشد به طوری که در سال ١٩٩٤ از نظر روش برای اکثریت بیمارانو با عنایت به این نکته که حساسیت و تقسیم بندی توسط سازمان جهانی بهداشت به عنوان کارسینوژن (عوامل ویژگی از خصوصیت ذاتی یک آزمون بوده و در جمعیت ها و نمونه های سرطان زا) کلاس یک (کارسینوژن قطعی انسانی) شناخته شد (١ و ٢). ٧% به دست آمد ولی در نتایج مطالعات مشابه مثل مطالعه خانا (Khanna) در هند، لی (Lee) در هنگ کنک و لیندو (Lindo) در ترکیه تفاوت قابل توجهی مشاهده گردید که شاید به دلیل نوع آزمایش انجام شده ، کیفیت انجام آزمایش و یا تفاوت های جمعیتی در این مناطق باشد (١٧-١٩)."