Abstract:
خصیصه ویژه آب و هوایی نیمه جنوبی کشور ایران (بویژه جنوب شرق ) ریزش های تابستانه است که در بیندوره های ریزش هایی که تاکنون مورد مطالعه قرار گرفته ، بارش بلند مدت جولای 1976 از ویژگی منحصر به فردیبرخوردار بوده است . در این دوره هماهنگی بین چرخش های آتمسفری عرض های پایین (چرخند موسمی )وعرض های میانی (پرفشار جنب حاره ای) به چشم می خورد. این پژوهش نشان می دهد که هماهنگی بین اینسیستم های فشار باعث تقویت وشدت یافتن نفوذ رطوبت از سمت شرق به منطقه مطالعه شده است . هماهنگیبین این دو سیستم در جنوب کوه های هیمالیا نوعی همگرایی را باعث شده که جریان های شرقی غربی حاشیه قطبیسلول موسمی با سرعت بیشتری حرکت نموده اند. این افزایش سرعت سیستم را قادر ساخته که بتواند رطوبتبیشتری را به منطقه جنوب وجنوب شرق کشور ایران برساند.بعلاوه برای نزول بارش، نیاز به عوامل صعود است . عوامل صعود هنگامی ایجاد می شود که سطوح میانیاتمسفر شرایط برای صعود را فراهم کنند . بررسی ها در این پژوهش نشان داد، هنگامی که پر فشارهای جنبحاره ای به سطوح بالاتر منتقل می شوند امکان صعود همرفت های محلی افزایش یافته و ریزش های جوی به وقوعمی پیوندد.
Machine summary:
"در جنوب آسیا که در این زمان (تابستان ) کم فشارهای حرارتی در سطح زمین و پرفشارهای جنب حاره ای در سطوح میانی و بالایی تروپسفر حاکم است کنش متقابل بین سیستم های فشار عرض های پایین و عرض های میانی ، شرایط معمول و عادی توزیع مراکز فشار را بر هم زده و تحت این ویژگی ها، عوامل صعود می تواند به اندازه کافی هوای مرطوب را به سطح تراکم رسانده ، رگبارهای تابستانی را به وجود آورد.
حرکت واچرخندی پر ارتفاع تبت هوای سرد عرض های پایین را در یک چرخش بزرگ روی کوه های هیمالیا به جنوب شرقی ایران می ریزد که در همین حالت در سطوح پایین تروپوسفر براثر جذب تابش کم فشارهای حرارتی شکل گرفته اند لذا ناپایداری جوی به این صورت باعث صعود هوای لایه های زیرین می شود.
در قسمت های مرکزی کشور نیز خالی بودن اتمسفر از پرارتفاع جنب حاره ای امکان صعود و تراکم برای سیستم های کم فشار سطح زمین فراهم آورده است که در صورت نفوذ یک توده هوای مرطوب به این منطقه امکان صعود و تراکم وجود داشته و بارندگی امکان پذیر است .
این پژوهش نشان داد که هماهنگی بین این سیستم های فشار باعث تقویت و شدت یافتن نفوذ رطوبت از سمت شرق به منطقه مطالعه می شود و هماهنگی بین این دو سیستم در جنوب کوه های هیمالیا نوعی همگرایی را باعث شده که جریان های شرقی - غربی حاشیه قطبی سلول موسمی با سرعت بیشتری حرکت نمایند."