Abstract:
هدف این تحقیق بررسی نقش انجام فعالیت های ورزشی در رشته های مختلف ورزشی بر بلوغ عاطفی و اجتماعی دختران دانشجوی استان خراسان رضوی بود. جامعه آماری این تحقیق توصیفی پیمایشی شامل دختران دانشجوی سنین 17 تا 40 سال دانشگاه های استان خراسان رضوی بود که از بین این افراد 488 نفر به صورت خوشه ای چند مرحله انتخاب و پرسشنامه های تحقیق بین آنها توزیع شد. برای جمع آوری داده ها و سنجش بلوغ عاطفی و اجتماعی به ترتیب از مقیاس سنجش بلوغ عاطفی و پرسشنامه بلوغ اجتماعی رائو استفاده شد. در این تحقیق برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از دو سطح آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی (تحلیل واریانس پارامتریک و ناپارامتریک، ضرایب همبستگی پیرسون و اسپیرمن با توجه به نوع داده ها و تحلیل رگرسیون چندمتغیره) استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که داشتن فعالیت ورزشی تاثیر معناداری را بر بلوغ عاطفی (P=0.008) و اجتماعی (P=0.028) دارد. فعالیت در رشته های ورزشی مختلف بر برخی خرده مقیاس های این دو نوع بلوغ تاثیر داشت. تحلیل نتایج این تحقیق نشان داد مهم ترین متغیر پیش بینی کننده بلوغ هیجانی تجربه قهرمانی و تعداد سالهایی است که فرد فعالیت ورزشی می نماید و مهمترین متغیر برای پیش بینی بلوغ اجتماعی ترم تحصیلی و زندگی در خوابگاه دانشجویی بود. در کل نتایج این تحقیق تایید کننده اثر فعالیت های ورزشی بر بلوغ هیجانی و اجتماعی داشت.
Machine summary:
"جدول 1ـ تأثیرداشتن سابقۀ اجرای فعالیت ورزشی بر بلوغ عاطفی و نتایج آزمون تحلیل واریانس برای مقایسۀ نمرات ورزشکاران و غیرورزشکاران متغیر غیرورزشکاران ورزشکاران نمرۀ کل دانشجویان آزمون تحلیل واریانس انحراف معیار میانگین انحراف معیار میانگین انحراف معیار میانگین sig f عدم ثبات عاطفی 02/7 82/24 31/7 94/22 17/7 14/24 005/0 86/7 بازگشت عاطفی 96/6 92/21 73/8 27/21 64/7 68/21 372/0 798/0 ناسازگاری اجتماعی 90/5 34/21 62/6 22/20 19/6 93/20 054/0 728/3 فروپاشی شخصیت 47/7 87/20 29/8 20/19 81/7 27/20 023/0 169/5 فقدان استقلال 25/4 63/18 99/4 04/18 54/4 42/18 173/0 860/1 نمرۀ کلی پرسشنامه 81/25 58/107 63/31 68/101 16/28 45/105 026/0 980/4 همچنین، نتایج ماتریس همبستگی محاسبهشده نشان داد که نمرۀ کلی پرسشنامۀ بلوغ عاطفی با شش متغیر کنترلشده در این پژوهش دارای رابطۀ معناداری میباشد که بهترتیب اهمیت، شامل سابقۀ فعالیت ورزشی به سال (r=-0.
سایر تحلیلها نشان داد که داشتن تجربۀ فعالیتهای ورزشی در بین متغیرهای دیگری که در این پژوهش کنترل شده بودند، از جایگاه کمتری در پیشبینی بلوغ اجتماعی برخوردار بود؛ لذا، میتوان گفت گرچه داشتن سابقۀ فعالیت ورزشی باعث بهبود نمرۀ بلوغ اجتماعی فرد میشود؛ اما این سازه تحتتأثیر متغیرهای دیگری همچون ترم تحصیلی و زندگی در خوابگاه دانشجویی است.
حتی در سالمندی نیز جنبههای مختلف رشد حرکتی با جنبههای مختلف حیطۀ روانی ـ اجتماعی در تعامل هستند (7)؛ لذا با توجه به نتایج این پژوهشها، حتی اگر بتوان با اجرای فعالیتهای ورزشی، تأثیر اندکی را بر بلوغ عاطفی و هیجانی افراد داشت، میتوان از این متغیر بهعنوان عاملی ارزشمند و مفید برای سلامتی روانی و تعامل اجتماعی آنها بهره برد؛ چراکه این دو مورد، تنها بخش کوچکی از تأثیرات مفید فعالیتهای بدنی هستند و افراد شرکتکننده در این فعالیتها، فواید متعدد دیگر جسمی و روانی را از فعالیتهای ورزشی خواهند برد."