Abstract:
مواد دیداری-شنیداری،بشر ساختههایی مربوط به دو قرن اخیر هستند اما ارزش فرهنگی آنها،در دهههای اخیر بیشتر مورد توجه قرار گرفته است.در کنار آن، افزایش فوق العاده و متنوع شدن محملها و آثار دیداری-شنیداری و چالشهای مرتبط با توسعهء فناوری،لزوم توجه بیشتر به حفظ و نگهداری این مواد و رعایت حقوق پدیدآوران این آثار را موجب شده است.به همین دلایل و نیز به دلیل نامشخص بودن شأن و جایگاه حرفهوران این حرفه،موضوع به رسمیت شناختن حرفهء آرشیوداری دیداری-شنیداری به عنوان حرفهای متمایز از حرفههایی همچون کتابداری و آرشیوداری ضرورت پیدا میکند.در این مقاله،ابتدا دربارهء مفهوم حرفه و ویژگیهای آن توضیح داده میشود؛پس از آن،نمونههایی نشاندهندهء ویژگیهای مذکور در آرشیوداری دیداری-شنیداری ارائه و در تنها وضع کنونی این حرفه در ایران و جهان بررسی و به ضرورتهای تمایز این حرفه از حرفههای موازی آن اشاره میشود.
Machine summary:
"مسائل و مشکلات آرشیوهای دیداری- شنیداری به همراه افزایش تعداد،کاربرد، تنوع،و درک اهمیت و ارزش مواد دیداری- شنیداری و نیز افزایش گسترش آرشیوهای دیداری-شنیداری و دانش مرتبط با این حوزه و دلایل بسیار دیگر که شماری از آنها در ادامه مورد بحث قرار خواهد گرفت،شاغلان آرشیوهای دیداری-شنیداری را به سوی تلاش برای به دست آوردن شأن حرفهای سوق میدهد.
از جمله نشریات تخصصی در زمینهء آرشیوداری دیداری-شنیداری،میتوان به گاهنامهای اشاره کرد که فدارسیون بین المللی آرشیوهای فیلم(فیاف)4منتشر میکند، به نام Journal of Film Preservation که به صورت چاپی منتشر میشود و نسخهء الکترونیکی آن نیز با فرمت PDF در سایت این فدراسیون با نشانی org/uk/publications/default.
یونسکو با فیاف،فیات،و یاسا ارتباط مستقیم دارد،اما در بین این انجمنها،آمیا ویژگی مهمی دارد،زیرا نخستین انجمن حرفهای برای حرفهوران شاغل در آرشیوها و دیگر کسانی است که در نگهداری مواد دیداری- شنیداری دست دارند(5).
از جمله کتابهای منتشر شده در نتیجهء کار این گروه،کتاب<آرشیوهای دیداری-شنیداری:کتابی کاربردی>33و کتاب<توسعهء برنامهء آموزشی برای آموزش کارکنان آرشیوهای تصاویر متحرک و مواد شنیداری>34بود که خانم هلن پی.
in moving image and recorded sound archives Curriculum development for the training of personnel این گروه کاری در انتها استاندارهایی را در زمنیهء آموزش آکادمیک توصیه کرد که در بخشی از آنها موارد زیر پیشنهاد شده بود: -دورهای دو ساله برای کارکنان ارشد آرشیوهای دیداری-شنیداری، -دورهای یک ساله برای کارکنان متوسط آرشیوهای دیداری-شنیداری،و -دورهای دو ساله برای فنورزان(تکنسینها) /مهندسان آرشیوهای دیدای-شنیداری.
تلاش برای به رسمیت شناخته شدن آشیوداری دیداری-شنیداری به عنوان حرفهای متمایز،چند سالی است که در سطح بین المللی آغاز شده و اکنون وقت آن رسیده است که در ایران نیز کار در این زمینه آغاز شود."