Abstract:
فرهنگ مدیریت خطا مفهومی نوظهور است که انتقال و تسهیم دانش به دست آمده از خطاهای سازمانی را در بین کارکنان و واحدهای سازمانی تسهیل میکند. استقرار چنین فرهنگی به بهبود فرآیندهای یادگیری در بین واحدهای سازمانی که به مفهوم ظرفیت جذب دانش اشاره دارد، منتهی میشود. دانش به دست آمده از خطاهای سازمانی منجر به بهبود نوآوری در سازمان میشود که ارتقای بلند مدت عملکرد سازمانی را به دنبال دارد. پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین فرهنگ مدیریت خطا و عملکرد سازمانی با در نظر گرفتن نقش ظرفیت جذب دانش و عملکرد نوآورانه در این رابطه میپردازد. جامعه آماری پژوهش، کل مدیران شرکتهای داروسازی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. تحلیلها براساس 153 پرسشنامه جمعآوری شده مبتنی بر مدل معادلات ساختاری و تحلیل رگرسیون انجام شد. یافتههای به دست آمده نشان میدهد که رابطه مثبت و معناداری بین متغیرهای پژوهش وجود داشته و ظرفیت جذب دانش و عملکرد نوآورانه در رابطه بین فرهنگ مدیریت خطا و عملکرد سازمانی نقش متغیرهای میانجی را دارند.
Machine summary:
"انتقال و جذب دانش ، به خصوص دانشی که از خطاهای سازمانی به دست میآیـد ، نیازمنـد ایجاد شرایط و جوی در سازمان است که نه تنها خطا و نتایج آن نادیده گرفته نمیشـود بلکـه 111 112 به دنبال افزایش و بهبود نتایج مثبت آن ، یعنی یادگیری و نوآوری است ، چنین فرهنگی از نظـر ون دیک و همکاران (٢٠٠٥) با عنوان فرهنگ مدیریت خطا١ معرفی شده است [٨].
با توجه به اینکه از یک سو، فرهنگ مدیریت خطا بر ظرفیت جذب دانش دارای اثـر مثبتـی است (فرضیه اول ) و از سوی دیگر تأثیر مثبتی که بهبود ظرفیت جـذب بـر ارتقـای عملکـرد نوآورانه در سازمان دارد (فرضیه دوم )، می توان فرضیه سوم پژوهش را به شکل زیر بیان کرد: H٣: ظرفیت جذب دانش در رابطه بین فرهنگ مـدیریت خطـا و عملکـرد نوآورانـه نقـ متغیر میانجی را دارد.
NC: کای اسکوئر بهنجار یا نسبی؛ RMSEA: شاخص ریشه ء میانگین مربعات خطای برآورد؛ NFI: شاخص برازش هنجار شده ؛ NNFI: شاخص برازش هنجار نشده ؛ GFI: شاخص نیکویی برازش ؛RMR: شاخص ریشه میانگین مربعات باقیمانده ٣-١- تحلیل عاملی تأییدی و برازش مدل ها قبل از ورود به مرحله آزمون فرضـیه هـا و مـدل مفهـومی پـژوه لازم اسـت تـا از صـحت مدل های اندازه گیری اطمینان حاصل شود که این کار به وسـیله تحلیـل عـاملی تأییـدی انجـام میشود و بار عاملی ١، یا ارتباط بین متغیرهای مکنون (عامل های به دسـت آمـده ) و متغیرهـای مشاهده شده (سؤال ها) مورد بررسی قرار میگیـرد."