Abstract:
هدف این نوشتار، بررسـی رابطـه میـان انـواع سـرمایه هـای اجتمـاعی (درون و برون گروهی) و احساس شادمانی است . جامعه آماری پـژوهش حاضـر، تمـامی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان (به تعداد ١٦٤٠٣ دانشجو) در سال تحصیلی ٩٣-١٣٩٢ است که تعداد ٤٠٠ نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شده انـد. در این پژوهش پرسشنامه آکسفورد ترجمه و برای سنجش احساس نشاط مورد استفاده قرار گرفته است . چارچوب نظری تحقیق براساس نظریات ماکس هالر و مارکز هادلر، بام و بارهیر، شینز و برگزما شـکل گرفتـه اسـت و بـا اسـتفاده از نرم افزار ١٧ amos روابط فوق در قالب نمودار مسیر مورد برازش قـرار گرفتنـد. نتایج حاصله نشانگر آن است که سرمایه اجتماعی برون گروهی تـاثیر مسـتقیمی بر احساس شادمانی ندارد، بلکه این متغیر براساس تاثیری که بر امیـد بـه آینـده میگذارد (ضریب بتای استاندارد برابر با ٠.١٤١) بر احساس شادمانی تاثیرگذار است . هم چنین روحیـه انتقـادگری و انتقادپـذیری تـاثیری در حـدود ( ٠.١٩) بـر شادمانی دارد.
Machine summary:
"سؤالات تحقیق ١- سرمایه های اجتماعی درون و برون گروهی چـه نقشـی را در شـکل دهـی احسـاس شادمانی دانشجویان برعهده دارند؟ ٢- چه رابطه ای بـین شـعاع و میـزان ارتباطـات دانشـجویان (شـبکه هـای درون و برون گروهی) با یکدیگر و احساس شادمانی ایشان وجود دارد؟ ٣- چه رابطه ای بین اعتماد (بین شخصی، نهادی و عمومی) و احساس شادمانی در دانشجویان وجود دارد؟ ٤- آیا بین طبقه اجتماعی و احساس شادمانی رابطه ای وجود دارد؟ به بیان دیگر آیا دانشجویانی که از طبقات بالاتر اجتماعی هسـتند از همتایانشـان در طبقـات پـایین تـر، شادترند؟ پیشینه تحقیق ابوت و ساپسفورد (٢٠٠٦) در بررسی رابطه احساس شادمانی و رضایت از زنـدگی بـه این نتیجه میرسند که بین شرایط مادی (وضعیت اقتصـادی)، میـزان رضـایت منـدی از درآمد، امکانات خانوادگی با میزان شادی رابطه ای مسـتقیم وجـود دارد.
١٧١ و (٠٠٠٠=SIG) این امر نشان میدهد که در جامعه ایران هرچقدر افراد بیشتر از لاک خودشان بیرون میآیند و سعی میکنند با دیگران ارتباط برقرار کنند و بیشتر به دیگران اعتماد کننـد، تجربه های زندگیشان که خود برگرفته از ساختار درون گروهی روابط اجتماعی در شهر کرمان است ، آنها را مأیوس میکند و همین امر باعث کاهش احساس شادمانی میشود.
به همین علت نتایج مـدل رگرسیونی طراحی شده برای علاقـه بـه دیگـران ، حـاکی از آن اسـت کـه شـبکه هـای درون گروهی، اعتماد بین شخصی با علاقه به دیگران معنادار نیست ، پس آن مؤلفه ای که باعث رابطه مثبت سرمایه اجتماعی درون گروهی بر علاقه بـه دیگـران مـیشـود، تـأثیر مثبتی است که مشارکت (حتی از نوع درون گروهی) بـر علاقـه بـه دیگـران بـر جـای میگذارد، و از این طریق بر احساس شادمانی نیز تأثیرگذار است ."