Abstract:
یافتن راه حلی برای رفع تناقض میان آزادی و برابری، از مسائل اساسی ، پیچیـده و بغـرنج فلســفة سیاســی معاصــر اســت . متفکــرین ســنت هــای فکــری مختلــف ، از لیبــرال تــا چندفرهنگ گرا، تلاش نمودهاند به نحوی این معضل را حل نمایند. یکـی از برجسـته تـرین راه حل های مدرن برای مسئله آزادی و برابری، نظریة عدالت سیاسی جان رالز اسـت . رالـز تلاش می کند درون چارچوب فکری لیبرال این مسئله را حل نمایـد. مقالـه حاضـر ضـمن بررسی راه حل رالز برای مسئله آزادی و برابری بر آن است که از منظر انتقادی نقاط قوت و کاستی های آن را نشان می دهد. چـارچوب نظـری مقالـه حاضـر، الگـوی تحلیلـی اصـل موضوعی و روش تحقیق نیز تحلیل محتـوای کیفـی اسـت . بـر همـین اسـاس بـا تحلیـل محتوای نوشتارهای اصلی رالز ابتدا تلاش می شود مبانی و اصول نظریه رالز آشـکار گـردد، سپس سازگاری و ناسازگاری این اصول و مبانی با نتایج آن سنجیده می شـود و در نهایـت بسندگی یا نابسندگی این نظریه برای حل مسئله آزادی و برابری بررسی می گردد.
Machine summary:
"در واقع ، رالز در متون اصلی خـودـ نظریـه عـدالت (١٩٧١)، یعنی لیبرالیسم سیاسی (١٩٩٣) و قانون ملل (١٩٩٩) می خواهد؛ بدین پرسـش پاسـخ دهد که چگونه می توان یک جامعة عادلانه و پایدار تشکیل داد کـه در آن شـهروندان، کـه دارای (1) آموزههای اخلاقی ، فلسفی و مذهبی متفاوت و ناسازگار هستند، هم آزاد و هم برابر باشند؟ بر همین اساس، مقالة حاضر حول دو پرسش اصـلی شـکل مـی گیـرد؛ ١.
رالز، پس از مشخص نمودن تفاوتهای اجماع همپوشان از مصـالحه موقـت ، بـه ایـن پرسـش می پردازد که لیبرالیسم سیاسی ، که بستر شکل گیـری اجمـاع همپوشـان اسـت ، چگونـه ممکـن می شود؟ به بیان دیگر، چگونه ارزشهای خاص حوزه سیاسی بر ارزشهای دیگـر حـوزههـاـ کـه ممکن است با ارزشهای سیاسی تعارض داشته باشندـ برتری می یابند؟ پاسخ رالز به این پرسـش دو بخش دارد.
پس اگر شهروندان بخواهند پیوسته در فرآیند تصمیم گیری هـای سیاسـی مشـارکت کنند آیا به تدریج آن پس زمینة مشترک رنگ نخواهد باخت ؟ به بیان دیگـر، چـه تضـمینی بـرای اعتبار و پایداری اجماع همپوشان وجود دارد؟ پاسـخ رالـز ایـن اسـت کـه شـهروندان در فرآینـد مباحثات و تصمیم گیریهای سیاسی نباید به آموزههای فلسفی ، اخلاقی یا دینی خویش متوسـل شوند بلکه می بایست مبنای گفت وگوهای خود را بر حقایق سـادهای بگذارنـد کـه مـورد پـذیرش همگان است یا برای عموم شهروندان قابل فهم است (همان: ٢٢٤)."