Abstract:
مهاجرت بین المللی پدیده ای است کهن که به شکل ها و هدف های گوناگون انجام گرفته و به دلایل مختلف همچنان ادامه دارد. به دلیل گستردگی مهاجرت در دنیای امروز، همه جوامع بشری به نحوی با چالش های مربوط به مهاجرت روبه رو هستند، ماهیت مهاجرت اغلب با دشواریهایی برای مهاجرین همراه است و نوجوانی به عنوان دوره ای حساس و دارای مسائل ویژه خود، آن هنگامیکه با مهاجرت پیوند میخورد، منجر به مشکلات متنوعی میشود. بیش از سی سال است که مهاجران افغانستانی در جامعه ایران حضور دارند. در این پژوهش با روش نظریه زمینه ای با ٣٠ نفر نوجوان افغانستانی مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته انجام شد. تحلیل داده ها به روش اشترواس و کوربین به منظور شناخت موانع ادغام اجتماعی صورت گرفت . مهمترین موانع ورود نوجوانان افغانستانی به جامعه میزبان از نظر خود آن ها عبارت بودند از نداشتن مهارت های اجتماعی در روابط خود، مقاومت خانواده ها در برابر تغییر، تجربه تبعض ، توهین ، طرد شدن و برچسب های اجتماعی در جامعه . در نهایت نتایج حاصل نشان داد که این موانع وابسته به شخص نوجوان ، خانواده وی، جامعه میزبان ، جامعه میهمان و قوانین مهاجراتی است . بر همین اساس به منظور تسهیل ورود این افراد به جامعه میتوان در هر یک از ابعاد مطرح شده ، برنامه ای مناسب تدوین نمود.
Machine summary:
"نوجوانی به عنوان دوره ایی حساس و دارای مسائل ویژه خود آن هنگامیکه با مشکلات مهاجرت پیوند میخورد منجر به مشکلات متنوعی میشود که میتواند اثرات مخربی برای جامعه داشته باشد، چنانچه شرایط ادغام اجتماعی برایشان فراهم نباشد، شخص مهاجر نه تنها ارزش ها را در خود درونی نمیکند، بلکه در پاره ای از موارد به دور خود یک دیوار میکشد که موجبات شکل گیری یک خرده فرهنگ را پدید میآورد که خود نشانگر عدم انطباق با محیط میزبان است .
فروزان ، ١٤ ساله ، دوم راهنمایی: "ایرانیها فکر میکنن افغانیها چون بچه های زیادی دارند دختراشونو میفروشن ، به تحصیل بچه هاشون اهمیت نمیدن ، به خاطر همین بی فرهنگن !" پذیرش به عنوان عضوی از گروه در جامعه میزبان حمایت گاهی برای نوجوانان پیش آمده بود تا از سوی ایرانیها موردتوجه قرار گیرند.
" جامعه میزبان مانعی برای جامعه پذیری نوجوانان افغانستانی تغییر در رفتارهای اجتماعی (توهین نکردن ، آشنایی با افغانستانیها، برچسب نزدن ، عدم تبعیض ) شرکت کنندگان در مصاحبه بر اساس تجربه شان عنوان کرند که چنانچه جامعه میزبان با پناهندگان افغانستانی بیشتر آشنا شوند، تصوراتی واقعی از آن ها برای خود ایجاد کنند، بی احترامی و تفاوت های قومیتی را کنار بگذارند میتواند در بهبود روابط کمک کننده باشد.
نتایج حاصل نشان داد که مهم ترین تم های به دست آمده در مورد موانع ورود نوجوانان افغانستانی به جامعه میزبان از نظر خود آن ها شامل عدم صداقت بیان ، نداشتن مهارت های لازم در ارتباط های اجتماعی، سطح پایین تحصیلات ، پذیرفته نشدن در جامعه ایرانی به معنای وجود تبعیض ، توهین ، طرد شدن و برچسب های اجتماعی بودند."