Abstract:
امنیت هستیشناختی منازعات و مناقشات پایدار در روابط بینالملل را تحلیل میکند. منازعات و مناقشاتی که ممکن است منافع فیزیکی و رئالیستی کشورها را به خطر اندازد اما امنیت هویتی آنها را از طریق حفظ شرافت فردی و ملی، نگاه غرورآمیز به مسائل داخلی و بینالمللی و پرهیز از شرم تضمین کند. در این میان سیاست خارجی جمهوری اسلامی در سه دهه ی اخیر در عرصۀبین المللی بازتابی از مبانی هویت ساز خود بوده است. این موضوع در مساله هسته ای نمود عینی بیشتری دارد. مقاله پیش رو مدعی است که رفتار سیاست خارجی ایران در مسأله هستهای در چارجوب مولفه های هویت ساز(روایت بیوگرافیک) معنا و مفهوم می یابد. بنابراین عناصر هویت سازجمهوری اسلامی ایران، نظام اعتماد پایهی متصلب جمهوری اسلامی- حفظ هویت و روالهای جاری، اطمینان جمهوری اسلامی از جامعیت هویت و بیاعتمادی ایران نسبت به ایالات متحده در مناقشه هستهای که ریشه در اقدامات براندازانه و استراتژی تغییر رژیم ایران در طول چند دهه اخیر دارد، مناقشه هسته ای را به درازا کشانده است. بنابراین اصرار ایران بر حفظ چرخه سوخت هستهای و بومی شدن غنیسازی اورانیوم، ایستادگی در مقابل تحریمها و تهدیدها و حفظ مؤلفههای هویتی، عزتمندی نظام جمهوری اسلامی و پرهیز از شرم تلقی میشود است. بر اساس چارچوب این نظریه ، تنها پذیرش حق غنی سازی بومی در ایران، رفتار عادلانه با برنامه صلح آمیز هسته ای ایران، تغییر رفتار مبتنی بر زور و زیاده خواهی طرف مقابل می تواند تامین کننده امنیت هویتی جمهوری اسلامی ایران باشد.امنیت هستیشناختی منازعات و مناقشات پایدار در روابط بین الملل را تحلیل میکند. منازعات و مناقشاتی که ممکن است منافع فیزیکی و رئالیستی کشورها را به خطر اندازد اما امنیت هویتی آنها را از طریق حفظ شرافت فردی و ملی، نگاه غرورآمیز به مسائل داخلی و بین المللی و پرهیز از شرم تضمین کند. در این میان سیاست خارجی جمهوری اسلامی در سه دهه ی اخیر در عرصۀبین المللی بازتابی از مبانی هویت ساز خود بوده است . این موضوع در مساله هسته ای نمود عینی بیشتری دارد. مقاله پیش رو مدعی است که رفتار سیاست خارجی ایران در مسأله هسته ای در چارجوب مولفه های هویت ساز(روایت بیوگرافیک ) معنا و مفهوم می یابد. بنابراین عناصر هویت سازجمهوری اسلامی ایران ، نظام اعتماد پایه ی متصلب جمهوری اسلامی- حفظ هویت و روال های جاری، اطمینان جمهوری اسلامی از جامعیت هویت و بیاعتمادی ایران نسبت به ایالات متحده در مناقشه هسته ای که ریشه در اقدامات براندازانه و استراتژی تغییر رژیم ایران در طول چند دهه اخیر دارد، مناقشه هسته ای را به درازا کشانده است . بنابراین اصرار ایران بر حفظ چرخه سوخت هسته ای و بومی شدن غنیسازی اورانیوم ، ایستادگی در مقابل تحریم ها و تهدیدها و حفظ مؤلفه های هویتی، عزت مندی نظام جمهوری اسلامی و پرهیز از شرم تلقی میشود است . بر اساس چارچوب این نظریه ، تنها پذیرش حق غنی سازی بومی در ایران ، رفتار عادلانه با برنامه صلح آمیز هسته ای ایران ، تغییر رفتار مبتنی بر زور و زیاده خواهی طرف مقابل می تواند تامین کننده امنیت هویتی جمهوری اسلامی ایران باشد.
Machine summary:
"٦. نظام اعتماد پایه ایران در مناقشه هسته ای 1 از نگاه نظریه امنیت هستیشناختی در شرایطی که کنشگران با عدم قطعیت و بی - ثباتی 2 معرفتی و شناختی 3 مواجهه شوند، استراتژی عادیسازی روال های جاری و روزمره را در دستورکار قرار میدهند و از این طریق معنا و مفهوم «هویت » خود را حفظ میکنند (٤-٢٠٠٤:٣ ,Mitzen).
در مناقشه هسته ای ایران ، به منظور غلبه بر آثار امنیتی شدن پرونده از سوی غرب و بویژه ایالات متحده ، همچنین جهت غلبه بر عدم قطعیتی که در ارتباط با غرب و آمریکا بر سر مسأله (ناشی از تعارض هویتی) شکل گرفته است ، جمهوری اسلامی استراتژی عادیسازی روال های Uncertainty Instability Cognitive عادی را در پیش گرفته است (دوران اصول گرایان اوج این استراتژی است ).
با توجه به اینکه در نظریه امنیت هستی شناختی، شکل گیری، استمرار و حتی پایان مناقشه هسته ای در نیاز هویتی کارگزاران و در نتیجه تعاملات تعریف می شود، به نظر می رسد احتمال شکل گیری توافق جامع میان ایران و غرب در حوزه هسته ای دور از ذهن باشد، تاکید بر این نکته به معنای نرسیدن به توافق در مذاکرات نیست اما توافقی که معنای همه جانبه داشته باشد غیرمحتمل است ، توافق احتمالی آینده حتی در صورت فقدان مقوله جامعیت ، اگر دربرگیرنده رفع تحریم های ظالمانه ، به رسمیت شناختن حق غنی سازی به صورت بومی در ایران ، رفتار عادی و عادلانه با برنامه صلح آمیز هسته ای ایران که خود استراتژی تغییر نظام ایران را باشکست مواجهه می کند باشد، از منظر امنیت هستی شناختی، می تواند پذیرفنه شود."