Abstract:
زمینه و هدف : رضایت کشورها به صلاحیت دیوان بین المللی دادگستری یا به صورت صریح توسط آنها ابراز میشود یا به صورت ضمنی توسط دیوان احراز میگردد. لذا رضایت کشورها عنصر کلیدی در احراز صلاحیت دیوان بین المللی دادگستری است روش تحقیق : این پژوهش با روش تحقیق توصیفی تحلیلی از شیوه گرداوری اطلاعات کتابخانه ای استفاده نموده . یافته ها: اگرچه در منشور سازمان ملل بر لزوم حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات تاکید شده، اما این امر به معنای اجباری بودن صلاحیت محاکم بین المللی در رسیدگی به اختلافات میان دولتها نیست . آزادی کشورها در پذیرش صلاحیت دیوان ریشه در حاکمیت کشورها و آزادی آنها در رجوع به شیوههای متنوع حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات دارد. نتیجه گیری: رضایی بودن صلاحیت دیوان در مواردی با چالش و محدودیت مواجه شده است . رابطه رضایی بودن صلاحیت دیوان با نقض قواعد آمره و ارجاع دعوی از جانب شورای امنیت به دیوان و همچنین رسیدگی دیوان در آراء مشورتی از جمله مهمترین این موارد میباشند.
Machine summary:
"(٣١-٣٠ ,Ibid ) کنگو برای اثبات صلاحیت دیوان در کنار سایر ادله استنادی، به کنوانسیون بین المللی حذف تمامی اشکال تبعیض نژادی نیز استناد ورزید و از آنجایی که کشور رواندا به ماده ٢٢ کنوانسیون بین المللی حذف تمامی ٢٨ ماده ٩ کنوانسیون پیشگیری و مجازات جرم ژنوساید مقرر میدارد که :« اختلافات حاصله میان متعاهدین در خصوص تفسیر و تطبیق یا اجرای این کنوانسیون منجمله اختلافات راجع به مسئولیت یک دولت در مورد عمل ژنوسید یا اعمال دیگر مذکور در ماده ٣ به تقاضای یکی از طرفین اختلاف به دیوان بین المللی دادگستری ارجاع میشود».
(٧٢ :Ibid ) در رأی مشورتی دیوار حائل نیز اسرائیل معتقد بود که دیوان به دلیل عدم رضایت اسرائیل حق رسیدگی به سوال مجمع عمومی در خصوص مشروعیت احداث دیوار حائل را ندارد اما دیوان در پاسخ به این اعتراض بیان داشت که درخواست مجمع عمومی از دیوان برای اظهار نظر در خصوص مشروعیت ساخت دیوار یک موضوع دوجانبه بین اسرائیل و فلسطین نمیباشد، بلکه در خصوص اختیارات و مسئولیت سازمان ملل در مورد امنیت و صلح بین المللی است ( Case concerning on Legal Consequences of the ١٥٩ :٢٠٠٤ ,Construction of a Wall in the Occupied Palestinian Territory) ضمن اینکه از دیدگاه دیوان با توجه به اوضاع و احوال در این قضیه ، صدور رأی مشورتی بر اصل رضایت بر حل و فصل قضایی 108 اختلافات وارد نمیسازد (١٥٩ ,Ibid)."