Abstract:
ادبیات و اجتماع از دیرباز رابطة تنگاتنگی با هم داشتهاند. ادبیات در واقع بازتاب تحولات اجتماع است و آثار ادبی تجلیگاه آن تحولات. دردها، آرزوهای آرمانی، تجربههای گرانقیمت بشری و بهطور کلی آرمانشهر مردم، در آثار ادبی هویداست. آثار ادبی بهجا مانده از پیشینیان حاوی تجربیات ذیقمتی هستند که میتوانند راهگشای بسیاری از مسائل امروز ما از جمله مشکلات مدیریتی باشند. سعدی مسائل اجتماعی و مدیریتی، تربیتی، اقتصادی و... عصر خود را با ظرافت تمام بررسی کرده است؛ بهویژه تجربههای مدیریتی پیشینیان را به بهترین صورت ممکن بیان داشته است
Machine summary:
"بسط اندیشههای مدیریتی سعدی تا عصر حاضر شایسته است پیش از اینکه به طرح سخنان سعدی دربارة مدیریت و مدیریت مطلوب از دیدگاه او بپردازیم، به این سؤال پاسخ دهیم که آیا نظریههای سعدی دربارة مدیریت، با وجود تحقیقات و مطالعات صورت گرفته در دهههای اخیر، هنوز نیز کاربرد دارد یا نه؟ میدانیم، مدیریت و ادارة امور، با انسان بهعنوان رکن اساسی جامعه و هر سازمان اجتماعی سروکار دارد.
بدانگونه که پیش از این نیز اشاره کردیم، ظلم را اگر به موری باشد روا نمیداند و احسان را اگر چه به سگی باشد ارج مینهد و به مدیران توصیه میکند: الا تا نپیچی سر از عدل و رأی که مردم ز دستت نپیچند پای گریزد رعیت ز بیدادگر کند نام زشتش به گیتی سمر بسی بر نیاید که بنیاد خود بکند آنکه بنهاد بنیاد بد (بوستان، ص ۴۳) ( اساس مدیریت و حکومتها بر انسانها استوار است انسان و نیروی انسانی در سازمان و مدیریت نقش محوری دارند.
سعدی نیز اساس مدیریت را مردم و زیردستان میداند، زیرا اگر زیردستی نباشد، مدیر برکه مدیریت خواهد کرد؟ سعدی در اینباره تشبیه زیبایی دارد: رعیت چو بیخند و سلطان درخت درخت ای پسر باشد از بیخ سخت (بوستان، ص ۴۲) انواع مدیریت تخصصی در بوستان سعدی سعدی (علیهالرحمه) در آثار خود با فصاحت فراوان مطالب بیشماری را در خصوص مدیریت و انواع آن مطرح کرده است.
بنابراین، مدیریت زمان از دیدگاه سعدی این نیست که فرد با انتزاع خویش از جامعة پیرامون و با رعایت اصول و قواعد بهخصوص در وقت خود صرفهجویی کند، بلکه مدیریت زمان از دیدگاه شیخ یعنی استفادة بهینه از زمان در جهت تحقق اهداف اسلامی و انسانی، فردی و اجتماعی."