Abstract:
شاهنامه یکی از آثار مهم در فرهنگ ایرانی است و به جرئت می توان گفت این متن و سرایندة آن در حوزة تحقیقات ادبی و ایران شناسی هم در میان محققان ایرانی و هم در بین شرق شناسان ، همواره بیشترین اقبال را داشته است . مخاطبان و خوانندگان شاهنامه هم ، چنین ویژگی ای دارند. یکی از کتاب های تازه چاپ شده در حوزة شاهنامه پژوهی ، کتاب شاهنامه و شاه نامه هاست که عنوان آن از راحهالصدور گرفته شده است . نوشته حاضر در پی نقد و تحلیل این اثر است ؛ خطاها و سهل انگاری هایی در متن این کتاب راه یافته است ، منتقد با اسناد به تحقیقات پیشین دربارة این کتاب داوری می کند.
Machine summary:
"و بعضـی گویند جامۀ رزم رسـتم زال بود که شـکل صددرصـدی در آن مرقوم شـده بـود» (همـان : ٢٠١) حال آن کـه ایـن عبـارت ، یا چیزی شـبیه بـه آن ابـدا در برهان قاطـع نیامـده اسـت (برهـان خلـف تبریـزی ، ١٣٦٢، ج ١: ٢٣١ و ٢٣٢) و علی الظاهر آن را بـرای به کرسی نشـاندن حـرف خود از جـای دیگری ، اگر نگوییـم از خودشـان ، به نام برهان ببر بیان لباس تبریـزی اضافـه کرده انـد؛ نتیجتـا ایشـان در ادامـه ببـر بیـان را گونـه ای لبـاس کـه دارای ویژه رستم است طلسـم اسـت در نظر گرفته اند و آن را با جامۀ فتح دورة اسـلامی یکی دانسـته اند (همان : و قرار نبوده است ٢٠١-٢٠٢)؛ از طرفـی گفته انـد: «احتمـالا، خالـدار (داغ دار)بـودن ببر بیان ، چه پوسـتی و خیاط ها آن را بدوزند که سوزن چـه پارچـه ای آن ، موجب شـده اسـت که در شـاهنامه و نیـز در فرهنگ ها، ببر یـا ببر بیان در آن برود یا نرود."