Abstract:
هدف این مطالعه یافتن راهکارهای مناسب برای مستندسازی تجربهها و انتقال آنها در دانشگاه اصفهان است تا بر اساس نتایج آن کمیسیون تحول اداری سازمان اقدام به تصمیم گیری نماید. از این منظر مستندسازی تجربههای سازمانی به عنوان یک ضرورت مهم در حوزه مدیریت دانش مورد توجه قرار گرفته است. روش پژوهش به شیوه کیفی است جامعه آماری تحقیق را تمام استادن و اعضای هیئت علمی همه دانشکدههای دانشگاه اصفهان تشکیل میدهند. روش جمعآوری اطلاعات با استفاده از مصاحبه است. نتایج بهدستآمده نشان داد که حمایت دستیاری و در گام بعد وجود کارگاههای آموزشی از تأثیرگذارترین عوامل در انتقال تجربهها بهشمار میروند و همچنین تأثیر فرایند پژوهشی و مقالهای در رده اول و مکتوبکردن تجربه و تجربه نگاری در رده دوم از تأثیرگذارترین عوامل در مستندسازی تجربههای اعضای هیئت علمی بهشمار میروند. برای تحقق عملی این نتایج، انتخاب یکی از مدیریتهای سازمان به عنوان الگو توصیه شده است تا ضمن مستندسازی، اشکالهای رفعشده و روشهای بهدستآمده به کل سازمان تعمیم یابد.
Machine summary:
در مقاله حاضر این لایة پنهان سازمان که چون کوه یخ، نیمی از آن زیر اقیانوس است، مورد شناسایی قرار گرفته و به عنوان تجربههای سازمانی از استادان باسابقه در دانشگاهها به استادان کمسابقه و شیوههای مستندسازی تجربهها و چگونگی انتقال آن در دانشگاه اصفهان مورد مطالعه قرار گرفت.
نظر به موضوع مقاله حاضر دو مسئله اساسی مورد توجه این مقاله بود: الف) بررسی شیوههای مستندسازی تجربهها ب) شیوههای انتقال تجربههای استادان هیئت علمی باسابقه به هیئت علمی کمسابقه بر این اساس پژوهشگر با توجه به خلأ موجود در این زمینه و عدم تحقیقات بنیادی در حوزه مورد نظر در زمینههای لازم برای جمعآوری اطلاعات کیفی به شیوه مصاحبه مبادرت ورزید و نتایج حاصل از بررسی شیوههای مستندسازی و انتقال تجربههای اعضای هیئت علمی را برای بهبود تدریس در دانشگاهها ارائه نموده است.
شیوههای انتقال تجربههای حرفهای اعضای هیئت علمی باسابقه به اعضای هیئت علمی کم سابقه چگونه است؟ ادبیات نظری مدیریت دانش<FootNote No="319" Text=" Knowledge management"/> در تعریف مدیریت دانش، نظریهپردازان مختلف تعریفهای متعددی ارائه نمودهاند و هر یک از دیدگاه خود این مفهوم را مورد بررسی قرار دادهاند.
روش تحقیق این پژوهش از طریق جمعآوری دادهها و تحلیل آنها به شیوه کیفی به روش «مصاحبه» و شیوههای مستندسازی اصلاح شد و تجربههای حرفهای اعضای هیئت علمی باسابقه مورد ارزیابی قرار گرفت و به نحوه و چگونگی انتقال این تجربهها به اعضای هیئت علمی کمسابقه پرداخته شد و بر اساس اطلاعاتی که پاسخدهندگان به پرسشها دادند، مفهومسازی یا تفسیر صورت گرفت.