Abstract:
چکیده: در این پژوهش نظری تلاش داریم با توجه به اهمیت متن در پژوهش های ادبی و اجتماعی چارچوبی نظری جهت تفسیر انتقادی متن ارائه کنیم.سوال اصلی ما در این پژوهش عبارت است از اینکه: متن چگونه اعمال قدرت می کند؟ جهت پاسخ به این سوال به مرور نظریه های قدرت در علوم انسانی و اجتماعی خواهیم پرداخت. عمدتا دو دسته نظریه در این حوزه مطرح اند. نظریه های حاکمیت محور که در آنها به قدرت به مثابه زور فیزیکی، دولتی یا طبقاتی تاکید می شود ونظریه های دسته ی دیگر که قدرت را امری گفتمانی و زبانی درنظر می گیرند که از طریق فرایند های سوژه سازی و سوژه زدایی در متون اعمال می شود. برای این منظور آرا چهار تن از مهمترین نظریه پردازان معاصر، ارنستو لاکلائو و شانتال موفه، اسلاوی ژیژک و ژولیا کریستوا را با محوریت مهمترین مفاهیم آنها یعنی مداخله هژمونیک، فانتزی و آلوده انگاری و با توجه به پرسش این پژوهش خوانش خواهیم کرد. واژگان کلیدی: متن، قدرت، مداخله هژمونیک، فانتزی، آلوده انگاری.
In this study we have tried -to comment on the importance of text in social and literary research - to provide a theoretical framework for critical interpretation. Question of this research is: H ow text power does. To answer this question، we will review the theories of power in the humanities and social sciences. Two main theories have been proposed in this field. Rule-based theories in which emphasize power as a physical or class or governmental force. Other theories emphasize power as the discoursive or the lingual that applay Through subjective and desubjective processes. at For this purpose will read the votes of four of the most important contemporary theorists، Ernesto Laclau and Chantal Mouffe، Slavoj Žižek and Julia Kristeva until will be given research question. Finally، the responses of these theories will be presented.
Machine summary:
برای این منظور، آرای چهار تن از مهمترین نظریهپردازان معاصر: ارنستو لاکلائو، شانتال موفه، اسلاوی ژیژک و ژولیا کریستوا را با محوریت مهمترین مفاهیم آنها یعنی مداخلة هژمونیک، فانتزی و آلودهانگاری، و با توجه به پرسش این پژوهش مطالعه میکنیم.
میدان پرکتیسهای صورتبندی جایی است که عنصرها هنوز به لحظهها صورتبندی نشدهاند و درواقع، در این میدان با دالهای سیال و سرگردان روبهروییم که در آستانة صورتبندی قرار دارند؛ زیرا در یک سیستم بسته از هویتهای رابطهای که معنای لحظه مطلقا تثبیت شده است، جایی برای پرکتیس هژمونیک نیست.
درواقع، متون با مداخلة هژمونیک به مفصلبندی گفتمان و از این راه به اعمال قدرت میپردازند و درنتیجه، درجهت هژمونیک شدن گفتمانی خاص و تحکیم قدرت عمل میکنند.
بنابراین، مهمترین کارکرد ایدئولوژی پر کردن مغاک میان امر واقعی و نمادین از طریق خلق یک فانتزی است که در آن رابطة خود و دیگری برساخته میشود.
بنابراین، متون با تلاش برای برساختن یکپارچگی از طریق خلق فانتزی، به اعمال قدرت میپردازند و درنتیجه، درجهت هژمونیک شدن گفتمانی خاص و تحکیم قدرت عمل میکنند.
درواقع، متون از طریق آلودهانگاری به برساختن سوژه میپردازند و از این راه اعمال قدرت میکنند.
از دیدگاه کریستوا، آلودهانگاری حالتی از واپسزنی آنچه است که برای خود، دیگری محسوب میشود و خود به این وسیله مرزهایی برای یک من همواره ناپایدار ایجاد میکند.
هر متنی خود یک منازعة گفتمانی و مداخلة سیاسی است؛ زیرا هر متنی حاصل این منازعه و البته، برسازندة آن است.
"Introduction: Risking the Impossible" in Theory, Politics, Christianity: Selected Essays.
"Che Vaoi" in Theory, Politics, Christianity: Selected Essays.